အဲးခိုး
မြန်မာလူမှုရေးဟာ တစ်စုတစ်စည်းတည်း ပြန်ရောက်ဖို့. … ကောင်းမွန်သောအချင်းချင်း သင့်မြတ်ရေးအတွက် အရှင်တို့မဖြစ်မနေ ဆောင်ရွက်လုပ်ကိုင်ရမယ်။ အရေးကြီးတဲ့အရေးကို အရေးမစိုက်ကြဘဲ ဖြစ်နေ (ရှိနေ) ရင် အရှင်တို့ မြန်မာပြည်ဟာ စရိုက်ကြမ်းတဲ့ ဥပဒေမဲ့ပြုမူချက် မူဝါဒရှင်တွေ များစွာဖြစ်လာမှာပါပဲ …
အတွဲ(၁၁)၊ အမှတ်(၃၇)၊ မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၄၊ နတ်တော်လပြည့်ကျော် ၂ ၊ ၉ – ၁၂- ၂ဝ၂၂၊ မြန်မာသံတော်ဆင့် (The Myanmar Herald) မှ ကောက်နုတ်ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။
သတိပြုစရာအချက်များ
လူဆိုတာ ကြွယ်ဝချမ်းသာရေးကို မလိုလားတဲ့သတ္တဝါတွေ မဟုတ်ကြပါ။ လူတန်းစားတူညီတဲ့ သာတူညီမျှရှိတဲ့ အလေ့အကျင့်နဲ့ ကိုယ်ကျိုးစွန့်တဲ့အလေ့ အထရှိတဲ့လူသားတွေပါ။ ဒီလို အကြောင်းအရာတွေဟာ လူသားတွေရဲ့ မူလရည်ရွယ်ချက် ခေတ်စနစ်ပါလို့ ဒီခေတ်ကြီးမှာ ဘယ်လိုပြောပြော၊ ကိုယ်တွေ့အားဖြင့် ဘယ်သူမှ လိုက်လျောကျင့်သုံး ဆောက်တည်လိုကြတဲ့ ဆန္ဒတွေမရှိကြပါ။ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို သဘောတရားမဲ့၊ ဝါဒမဲ့ခြင်းကိုသာ အလေးထားချင်ကြတယ်။ အမျိုးသားရေးဝါဒကို ကြိုးစားကာကွယ် ထိန်းသိမ်းရမယ်လို့ပြောရင် ယုံကြည်မှုမရှိကြဘဲ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်လို့ မဆုံးအောင် ပါပဲ။ ဒီသဘောတရားမျိုးဟာ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးလောကနဲ့ မြန်မာ့လူမှုလောကမှာ အများဆုံးမြင်တွေ့ရပါတယ်။ အဲဒီ အတွေးအမြင်တွေကြောင့် မြန်မာဟာ သင့်တင့်လျောက်ပတ်တဲ့ဘဝ မရောက်ကြဘဲ လူတစ်စုသား (လူတစ်စုစား) ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ နိုင်ငံရေးလောက ရောက်ခဲ့ရတယ်။ သတိပြုပေါ့ ပြည်သူတို့ရယ်။
ကမ္ဘာသိ လူသိဖြစ်လာမည်
မြန်မာပြည်ဟာ သဘာဝအရင်းအမြစ်တွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ရှားပါးလာနေကြပြီ။ အခွင့်ကောင်းယူနိုင်တဲ့ တိုင်းပြည်တွေကလည်း နိုင်ငံပိုင်နက်ထဲမှာ ဝင်လာပြီး အခွင့်အလမ်းကောင်းတွေကို ယူကြလို့ အကြောက်အရွံ့မဲ့ပါပဲ။ လိုချင်တဲ့အတိုင်းရနေတော့ မြန်မာ့စီးပွားရေးဟာ ခေါင်းပုံဖြတ်ခွင့်ပေးတဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေ ပေးနေသလိုမျိုးပဲ ၂၀၁၅ မှ ၂ဝ၂ဝ ပြည့်နှစ်တိုင်အောင် တွေ့မြင်ရတယ်။ တချို့အရပ်ဒေသတွေမှာ (ဒေသအချို့) မှာ စိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ်နိုင်တဲ့ အဆင့်အထိ ရောက်သွားတယ်။
နိုင်ငံတော်အတွင်းမှာရှိတဲ့ ဒေသန္တရအရေးကို စုပေါင်းကာကွယ်ရမယ် ဆိုတာကို မသိသလိုလုပ်လို့ ပြင်ပတိုင်းပြည်ကလာတဲ့ အခွင့်ကောင်း ယူချင်တဲ့သူတွေနဲ့ စားကွက်တွေ ဖန်တီးဖော်ဆောင်ပေးကြတယ်။ ဒီကြားမှာ ဘာသာရေးအောင်ပွဲ ဆင်ယင်နေတဲ့သူတွေအတွက် အစိုးရအဖွဲ့အစည်းကိုယ်တိုင်က အခွင့်အရေး ပေးထားတဲ့အတိုင်းပဲ အားမနာတမ်း အခွင့်အရေးတွေ ယူဆောင်ကြတယ်။ နိုင်ငံရေးဈေးကွက်ကို မျက်စိကျနေတဲ့ သူတို့တွေက ငွေရင်းနဲ့ရနိုင်တဲ့ နည်းပညာနဲ့ အစိုးရကို ချည်းကပ်ထားတယ်။ အစိုးရအဖွဲ့အစည်းတွေကလည်း ကြောက်မက်ဖွယ် (ကြောက်မက်စရာ) ဖြစ်တဲ့သူတို့ရဲ့ ချဉ်းကပ်မှုကို မသိမမြင်ကြတော့ နောက်ဆုံးတော့ အရှင်တို့ မြန်မာပြည်ဟာ သမားရိုးကျ ဒီမိုကရေစီကို လိုလားတဲ့ဘဝကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတဲ့ အခြေအနေအထိ ရောက်ခဲ့ရတယ်။
ယခု ဖော်ပြခဲ့တဲ့ အချက်တွေဟာ ဒီအချိန်မှာ လူတိုင်းလက်မခံနိုင်ပါဘူး။ သို့သော် နောင်တစ်ချိန်မှာ ကမ္ဘာသိ လူသိ ဖြစ်လာမှာပါပဲ။
ကစားကွက်ကြီးဒဏ်
ခေတ်ကာလ အခြေအနေဟာ လည်မျို ညှစ်ထားနိုင်ရေး အတွက်ကို ကြည့်ပြီး ဖြစ်နိုင်သည့်နည်းလမ်းတွေနဲ့ အရာရာတိုင်းကို (လိုချင်တိုင်းကို) စီးပွားရေးမျက်နှာ ဖွင့်ထားကြတယ်။ ပဋိပက္ခတွေကလည်း ကြာလေ ထုထည်ကြီးလေတော့ ပြဿနာပေါင်းစုံလာနေတယ်။ မြန်မာပြည် အခြေအနေကတော့ အဆိုးဆုံးပါပဲ။ ရှည်ကြာသည့် နိုင်ငံရေး ကစားကွက်တွေဟာ နိုင်ငံတိုင်းလိုလို ဖြစ်လာတယ်။
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကာကွယ်တဲ့ တိုင်းပြည်တွေက နိုင်ငံရေးကစားကွက်ကြီးတဲ့ နိုင်ငံတွေရဲ့ဒဏ်ကို ခံစားလာကြရတယ်။ ဘယ်လို ခံစားနေကြရသလဲဆိုရင် ခုခံ တိုက်ခိုက်နေတဲ့အုပ်စုကို ကူညီထောက်ပံ့ အားပေးအားမြှောက်တဲ့ ဒဏ်၊ အတိုင်းအဆမရှိ ငွေထောက်ပံ့ပေးတဲ့ ဒဏ်၊ လူ့အခွင့်အရေးကို အကြောင်းပြပြီး နည်းပေါင်းစုံ စွက်ဖက်စေတဲ့ဒဏ်အပြင် ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံရေးကို ဖယ်ရှားဖို့ ကြိုးစားစေတဲ့ဒဏ်နဲ့ ဒါတွေမကဘဲ ယုတ်စွအဆုံး အခြေခံကျတဲ့ အမျိုးသားအကျိုး စီးပွားကာကွယ်ရေးကို ရှုပ်ထွေးအောင် ဖျက်ဆီးစေတဲ့ဒဏ်ပါ ခံစားလာကြရတယ်။ ဒီလို အမျိုးသားရေးအပေါ် ခေါင်းပုံဖြတ် အသုံးချလာနိုင်တာကြောင့် နိုင်ငံတိုင်းလိုလိုဟာ အမျိုးသားရေး အကျိုးတွေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စွန့်လွှတ်လာခဲ့ကြရတယ်။ မြန်မာပြည် အနေနဲ့ကတော့ တားမနိုင် ဆီးမရလောက်အောင်ပါပဲ။
နိုင်ငံရေးအဖျက်ကျွမ်းကျင်တဲ့ ရှုပ်ထွေးမူဒဏ်ဟာ တဖြည်းဖြည်း ဆိုက်ရောက်လာတဲ့ ကမ္ဘာကြီးဟာ အနာဂတ်ကာလ အဓိပ္ပာယ်မဲ့စွာ အချည်းနှီး ဖြစ်ကြတော့ မည်လားဆိုတာကို တွေးမိပါလေရဲ့။
နိုင်ငံရေးနိမိတ်သစ်
အရှင်တို့နေထိုင်တဲ့ ကမ္ဘာကြီးဟာ ကမ္ဘာကြီးတစ်ပြင်လုံး စစ်တလင်းပြင်ကြီး ဖြစ်လာအောင် ပုံစံသစ် စစ်ပွဲတွေ ကြိုးစားနေကြပြီလားဆိုတာကို တွေးမိကြမှာပါ။ စာရေးဆရာတစ်ဦးက “စစ်ပွဲ ဆိုသည်မှာ မည်သည့်အရာနှင့်မျှ နှိုင်းယှဉ်၍မရသော သာမန်ထူးခြားသည့် လူသတ်ပွဲကြီးဖြစ်သည်” ဟု ‘George Friedman’s The Next 100 Year’ ဆိုထားခဲ့တာ မြင်ရတယ်။ ခေတ်သစ်ကာလမှာ အကယ်၍ ကမ္ဘာ့စစ်ပွဲကြီးများ ဖြစ်လာခဲ့ရင် လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေဟာ စစ်အောင်နိုင်ရေးအတွက် ဘယ်လောက်များ သေကျေပျက်စီး ကြရမည်လဲဆိုတာကို ဆန်းသစ် တီထွင်ထားကြတဲ့ အဏုမြူလက်နက်ကို ကြည့်ရင်သိနိုင်ပါတယ်။ အာကာသထဲ စစ်ရေးလှုပ်ရှားပိုင်ခွင့်ရချင်တဲ့ နိုင်ငံတွေက ကြိုတင် ပြင်ဆင်ထားကြတယ်။
စစ်ပွဲရဲ့အရေးကြီးတဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှု ငြိမ်းချမ်းရေး သဘောတူစာချုပ်တွေကိုလည်း လေးစားလိုက်နာမှု မပြုချင်ကြဘဲ အကျိုးစီးပွားရရေးအတွက်ကိုပဲ အရေးစိုက်ကြမယ်။ လူမှုရေးတွေဟာ တဖြည်းဖြည်း မတည်ငြိမ်ကြတော့ဘဲ မိသားစုနေထိုင် မှုပုံစံအဖုံဖုံ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်ပြီး ယဉ်ကျေးမှုတန်ဖိုးထားတဲ့ စိတ်ဓာတ်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားကြမယ်။ အချင်းချင်း သဘောတရားတွေ တင်းမာကြမယ်။ ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံ ထိန်းသိမ်းကာကွယ် စောင့်ရှောက်ထားနိုင်သူတွေကို ရန်သူကြီးလို မြင်ကြမယ်။
ယုတ်စွအဆုံး ကြမ်းကြုတ်သူကို မိတ်ဆွေ၊ သစ္စာဖောက်သူကို ကယ်တင်ရှင်ကြီးပမာ အားထားကြမယ်လို့ ဆိုတဲ့အကြောင်း မဖြစ်သေးတဲ့နိုင်ငံရေး နိမိတ်သစ်တွေ ကြိုတင်ခန့်မှန်း ထားကြတယ်။
နောက်နှစ်ပေါင်း ၅ဝဝ ထက်
၂ဝ၇ဝ ပြည့်နှစ်ကာလကြရင် ရွှေခေတ်ကြီး ဖြစ်မယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက် ထားတဲ့နိုင်ငံက ခေတ်မီစမ်းသပ်မှုတွေ၊ ချုပ်ကိုင်မှုတွေ၊ ခြေလှမ်းကျဲကျဲနဲ့ ကြိုးစားနေကြတယ်။ လူ့အဖွဲ့အစည်းနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ယဉ်ကျေးမှုအလွှာသစ် တစ်မျိုး ဖြစ်အောင်လည်း ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့ တက်တက်ကြွကြွ လှုပ်ရှားနေကြတယ်။ ဒီမိုကရေစီ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံရေးဖြစ်ဖို့ (ကမ္ဘာဆန်သည့် နိုင်ငံရေးဖြစ်ဖို့) ပြိုင်ဆိုင်မှု အပြည့်နဲ့ တီထွင်ဖန်တီးထားတယ်။ ယုံကြည် အားကိုးထိုက်တဲ့ နိုင်ငံရေးဖြစ်တယ်ဆိုပြီး တရားမမျှတတဲ့ တက်ကြွမှုတွေ ယှဉ်ပြိုင်စေတယ်။ ထိခိုက်နစ်နာမှုတွေ မြန်ဆန်လာတယ်။ ဆိုးကျိုးရတဲ့ ကြိုးပမ်းချက်ဖြစ်တယ်လို့ ပြောလို့လည်းမရဘဲ ဆိုးသွမ်းတဲ့ နိုင်ငံရေးဂယက်ကို အမျိုးမျိုးလှုံ့ဆော်စေတယ်။
နိုင်ငံရေး ကိုယ်ကျိုး စီးပွားဆန်လာတဲ့ ဒီခေတ်အခြေအနေကို အရှင်တို့ မြန်မာတွေ သတိမထားဘဲရှိနေ (ဖြစ်နေ) ရင် အကျမျိုးစုံနဲ့ ခံစားကြရမှာပါပဲ။ ပိတ်ဆို့တား မြစ်မှုပေါင်းစုံလာတဲ့ မြန်မာပြည်ဟာ အတင်းအကျပ် ပြစ်မှုဒဏ်တွေ ပိုပြီးတော့ များလာတယ်။ နိုင်ငံရေးကြောင့် စီးပွားရေးပိတ်ဆို့ခံရတဲ့ အရှင်တို့တိုင်းပြည်ဟာ ထိခိုက်ဆုံးရှုံးမှု ကြီးမားနေပါပြီ။ အထူးသဖြင့် မြန်မာ့နိုင်ငံရေးကို ကမ္ဘာ့နိုင်ငံရေးလို ယှဉ်လို( သွားလို) သော ဆန္ဒကြောင့် မြန်မာဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အထိအနာဆုံးပါပဲ။
ဒါကြောင့် ရွှေခေတ်ကြီးကို မြန်မာတွေ မျှော်မှန်းချက်များ ရှိခဲ့မယ်ဆိုရင် နောက် (နောင်) နှစ်ပေါင်း ၅ဝဝ ထက်ကပဲ မျှော်မှန်းပါပေတော့။ သို့သော် မျှော်ရည်မှန်းသလိုတော့ မုချ ဖြစ်ချင်မှ (ရချင်မှ) ဖြစ်မယ်လို့ပဲ ဆိုပါရစေ။
‘ကမ္ဘာမကျေ၊ မြန်မာပြေ တို့ဘိုးဘွား အမွေစစ်မို့ ချစ်မြတ်နိုးပေ’ ဆိုတဲ့ နိုင်ငံတော်သီချင်း (အမျိုးသားသီချင်း) ကို သတိရတိုင်း သီဆိုဖြစ်ခဲ့တဲ့ (ရွတ်ဆိုဖြစ်ခဲ့တဲ့) အရှင်တို့တွေဟာ သည်နေ့ (ယနေ့၊ ဒီနေ့) အတွက် နက်ဖြန် (မနက်ဖြန်) ကို တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ မြတ်နိုးခဲ့တဲ့ နိုင်ငံချစ်စိတ်တွေဟာ အရှင်တို့ မြန်မာ့လူမှုရေးဟာ တစ်စုတစ်စည်းတည်း ပြန်ရောက်ဖို့ ဘယ်လိုများ သင့်မြတ်ရေး ဖြစ်အောင် လုပ်ကြမည်လဲဆိုတာကို စဉ်းစားခဲ့တဲ့ စဉ်းစားချက်တွေ အမျိုးမျိုး အထွေထွေပါပဲ။
ကောင်းမွန်သော မြန်မာဖြစ်ရေးနဲ့ ကောင်းမွန်သော အချင်းချင်း သင့်မြတ်ရေးအတွက် အရှင်တို့ မဖြစ်မနေ ဆောင်ရွက်လုပ်ကိုင်ရမယ်။ အရေးကြီးတဲ့ အရေးကို အရေးမစိုက်ကြဘဲ ဖြစ်နေ (ရှိနေ) ရင် အရှင်တို့ မြန်မာပြည်ဟာ စရိုက်ကြမ်းတဲ့ ဥပဒေမဲ့ပြုမူချက် မူဝါဒရှင်တွေများစွာ ဖြစ်လာမှာပါပဲ။ ဒါကြောင့် ဒီဆောင်းပါးရဲ့ သုံးသပ်ချက် အချုပ်ဟာ တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်ကို တို့တစ်တွေ ဘယ်လိုချစ်မြတ်နိုးကြမည်လဲ ဆိုတာကိုပဲ သတိပေးရေးသားရတာပါ။ စာရှုသူများ တို့ဘိုးဘွားရဲ့ အမွေစစ်ကို ချစ်မြတ်နိုးတတ်ပါစေ။
အဲးခိုး
(၁၈-၁၁-၂၀၂၁)
စာရေးသူကိုယ်ရေး
ဆောင်းပါးရှင် “အဲးခိုး” သည် ကရင်ပြည်နယ် ဘားအံမြို့ တောင်ကလေး ပရိယတ္တိ ပဋိပတ္တိကျောင်းတိုက် မဟာနာယကဆရာတော် နိုင်ငံတော် ဗဟိုသံဃဝန်ဆောင် အဂ္ဂမဟာသဒ္ဓမ္မ ဇောတိကဓဇ မဟာမင်္ဂလဓမ္မ ဇောတိကဓဇ (သီရိပျံချီဘွဲ့ရ) ဒေါက်တာ ဘဒ္ဒန္တပညာသာမိ တောင်ကလေး ဆရာတော်ဘုရား ဖြစ်ပြီး သက်တော် ၆၂ နှစ်၊ သိက္ခာတော် ၄၂ ဝါ ရှိပြီဖြစ်ပါသည်။
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၉) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၈) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၇) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၆) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၅) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၄) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၃) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၂) – မဟာပညာ (mahar.asia)
တို့ဘိုးဘွားအမွေစစ်မို့ (၁) – မဟာပညာ (mahar.asia)
