။ ၆၂ အသက် အိုဘက်ကစလာပြီလား အိုနေပြီလို့သိသလား။
။ အိုမအိုတော့ မပြောလိုပါ ” မောင်အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး” ဆိုတာကိုတော့ သေချာနေပါပြီ။
။ နေရတာလည်း အပျော်ကြီးမဟုတ်တော့ စားရတာလည်း အကြိုက်ကြီးမဖြစ်လေတော့ အိပ်ရတာလည်း အပျော်ကြီးလည်း မရှိလေတော့ နေ့နေ့ညည ဒုက္ခတွေက ပိုများလာနေသလားပါပဲ။
။ စိတ်အလိုမကျတာတွေ သဘောမကျတာတွေ အားမရတာတွေ စိတ်အလုပ်တွေလည်း အားနည်းနေလို့ပဲလား လူဟာ အလိုလိုနဲ့ ပိုပိုပြီး တန်ဖိုးမဲ့လာနေသလိုပါပဲ။
။ အများနဲ့နေရတာ မပျော်တော့သလို စကားတွေအများကြီး ပြောနေရတာလည်း မပြောချင်ကြတော့ပါဘူး။
။ စာဖတ်စာရေး စာကြည့်စာကူး စာတွေးစာကြံ စာအလုပ်တွေနဲ့လည်း စိတ်မတွေ့တော့ အတွေးအမြင် ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေးတွေလည်း သဘောမတွေ့လေတော့ အငြိမ်အငြိမ်းတွေကိုပဲ ပိုပိုပြီးမြတ်နိုးလာတယ်။
။ တစ်ယောက်တည်းနေ တစ်ယောက်တည်းသွား တစ်ယောက်တည်းအိပ် တစ်ယောက်တည်းစား တစ်ယောက်တည်းပျော်အောင် နေတတ်လာလေတော့ အကျည်းတန်ဆန်တာတွေလည်း မိမိအတွက်က ပြဿနာမရှိလေတော့ အားလုံးကိုနားလည်မှု ပေးတတ်ပါပြီ။
။ ဒီနေ့ အမှတ်ရစကားတစ်ခွန်း အနေနဲ့ပြောရရင်တော့ ” မောင်အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး”လို့ပဲ ဆိုပါရစေ။
တောမှီရဟန်း (၁၁.၆.၂၀၂၂) ရက်နေ့နံနက်။