မဟာပညာ
။ တိမ်လိပ်တိမ်ရိပ်
တအိမ့်အိမ့်နှင့်
တိတ်ဆိတ်သာယာ ကုန်းမြင့်မှာ။
။ မိဘ ဘိုးဘွား
တည်ကာထားတဲ့
ဘုရားစေတီ မြရတနာ။
။ မြတ်သောနေရာ
နေလာကြတဲ့
သင်ကြပညာ သူသူငါ။
။ ခုတော့
ခေါင်းလောင်းသံသာ
ကြားနေပါပြီ
သူငါစာကျက် တစာစာ။
။ ပြန်မရောက်ကြာ အဝေးရွာက တပည့်များ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သို့ ။
~~~
မာန်နာဲပညာ
(ဖလုံပညာ့တ်ုဝါန့် )
(၁၅.၆.၂၀၂၂) ရပ်နေ့။
။ အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ ကြိုးစားပေးပါတယ်။ သူ့အသက်ရှင်လာလေမည်လားပါ။ပြန်ပြီးမရှင်လာလေတော့ ကယ်သူကပဲ ဝေဒနာအဖြစ်ခံစားရပါတယ်။ သတ္တဝါတိုင်း အသက်ရှင်နေခြင်းကိုတောင်းတနေကြစမြဲမဟုတ်လား။
။ ဒီမနက်စာရေးနေတဲ့အချိန်လေးမှာပဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ပျံသန်းလာနေတဲ့စာငှက်ကလေးဟာ မှန်တံခါးကို တိုက်မိလို့ ကျနေတာကိုမြင်ရလို့ အလျင်အမြန်ကောက်ယူပြီး လေမှုတ်သွင်းပေးတယ်။ အတောင်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်တန်းပြီး ရင်အုပ်ကို အသာကလေးဖိပြီး လှုပ်ပေးနေတယ်။ နှုတ်သီးကိုဟပ်ပြီးတော့ လေလေး အကြိမ်ကြိမ်အခါခါမှုတ်သွင်းပေးတယ်။ အခြားကုသစရာတွေနဲ့လည်းကြိုးစားခဲ့ပေမဲ့ အသက်ပြန်မရှင်တော့ဘဲ လက်ပေါ်မှာပဲအသက်ပျောက်သွားတယ်လို့ပဲဆိုရမပေါ့။
။ ငှက်ကလေးရဲ့ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းကိုပြန်ပြီးကြည့်တဲ့အခါ လည်ပင်းရိုးကြိုးနေတာတွေ့ရတယ်။ ဘဝမှာဘယ်နေ့သေရမည်လည်းဆိုတာကို သေချာမသိကြတဲ့သတ္တဝါတွေရဲ့အဖြစ်ဟာ သံဝေဂရစရာပါပဲ။
။ ဒီနေ့တော့ မရဏာနုပဿနာပွားများခဲ့ပါတယ်။
(ပျံသန်းခြင်းမှမပျံနိုင်တော့ခြင်း)
တောမှီရဟန်း
(၁၄.၆.၂၀၂၂) ရက်နေ့နံနက်။
။ မငြိမ်တဲ့အသိက
တိမ်နေတဲ့အရာတွေကို
အားလုံးမသိသလိုဘဲ
နက်နဲခက်ခဲတဲ့
ဉာဏ်အသိတွေလည်း
နားလည်မှာမဟုတ်။
။ မငြိမ်တဲ့စိတ်က
အငြိမ်အငြိမ်းကို
မနှစ်သက်သလိုဘဲ
မငြိမ်းခြင်းကြောင့်
အပူအပင်တွေ
လာပြီးကိန်းတာပါပဲ။
။ ပူပင်မှု
မငြိမ်မှု
မငြိမ်းမှု
မငြှိမ်းတတ်မှုကြောင့်
အနုသယတွေ
ကိလေသာတွေ
တဏှာတွေ
မာနတွေ
တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ်
မဆိတ်သုဉ်းနိုင်ဘဲ
ရှိနေဖြစ်နေလေတော့
အစွဲအလမ်းတွေ
မကွာမခွာနိုင်လို့
ဘဝအတွက်
ပေးဆက်မကုန်နိုင်ဘဲပေါ့။
။ ဒီနေ့တော့
မေ့ဆေးမပြယ်တတ်တဲ့ဘဝအတွက်
စိတ်ဆေးအဖြေတစ်ပါးသိဖို့
ဝေဒနာအိမ်ကိုလေ့လာပါ
ဝေဒနာမှ
တဏှာမဖြစ်ပါစေနဲ့တဲ့။
တောမှီရဟန်း
(၁၃.၆.၂၀၂၂) ရက်နေ့ညနေခင်း။
။ ၆၂ အသက်
အိုဘက်ကစလာပြီလား
အိုနေပြီလို့သိသလား။
။ အိုမအိုတော့
မပြောလိုပါ
” မောင်အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး”
ဆိုတာကိုတော့
သေချာနေပါပြီ။
။ နေရတာလည်း
အပျော်ကြီးမဟုတ်တော့
စားရတာလည်း
အကြိုက်ကြီးမဖြစ်လေတော့
အိပ်ရတာလည်း
အပျော်ကြီးလည်း
မရှိလေတော့
နေ့နေ့ညည
ဒုက္ခတွေက
ပိုများလာနေသလားပါပဲ။
။ စိတ်အလိုမကျတာတွေ
သဘောမကျတာတွေ
အားမရတာတွေ
စိတ်အလုပ်တွေလည်း
အားနည်းနေလို့ပဲလား
လူဟာ အလိုလိုနဲ့
ပိုပိုပြီး တန်ဖိုးမဲ့လာနေသလိုပါပဲ။
။ အများနဲ့နေရတာ
မပျော်တော့သလို
စကားတွေအများကြီး
ပြောနေရတာလည်း
မပြောချင်ကြတော့ပါဘူး။
။ စာဖတ်စာရေး
စာကြည့်စာကူး
စာတွေးစာကြံ
စာအလုပ်တွေနဲ့လည်း
စိတ်မတွေ့တော့
အတွေးအမြင်
ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေးတွေလည်း
သဘောမတွေ့လေတော့
အငြိမ်အငြိမ်းတွေကိုပဲ
ပိုပိုပြီးမြတ်နိုးလာတယ်။
။ တစ်ယောက်တည်းနေ
တစ်ယောက်တည်းသွား
တစ်ယောက်တည်းအိပ်
တစ်ယောက်တည်းစား
တစ်ယောက်တည်းပျော်အောင်
နေတတ်လာလေတော့
အကျည်းတန်ဆန်တာတွေလည်း
မိမိအတွက်က
ပြဿနာမရှိလေတော့
အားလုံးကိုနားလည်မှု
ပေးတတ်ပါပြီ။
။ ဒီနေ့
အမှတ်ရစကားတစ်ခွန်း
အနေနဲ့ပြောရရင်တော့
” မောင်အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး”လို့ပဲ
ဆိုပါရစေ။
တောမှီရဟန်း
(၁၁.၆.၂၀၂၂) ရက်နေ့နံနက်။
အနိုင်ယူသူတွေအထဲ
အနိုင်မယူဘဲနေမယ်။
အနိုင် အရှုံးကိုစွန့်၍
ချမ်းချမ်းသာသာနေမယ်။
တောင်ကလေးဆရာတော် (တောမှီရဟန်း)
။ တောရကျောင်းမှာ
နေခဲ့ပါသည်
တောင်ထိပ်ဝါးကျောင်းလေး။
။ ဒီနေ့ မိုးသားရိပ်ရိပ်ဖြစ်နေလို့ အဝေးဝေးကိုကြည့်လိုက်ရင်ပဲ တောတောင်တွေဟာ တိမ်လွှာသိပ်သိပ်ကြားမှာ ပျော်စရာဖြစ်တဲ့နေ့တစ်နေ့ပါပဲ။ ဒီမနက်ခင်းလေးကပဲ ဒါယကာတွေကို
၁) ဒုဒ္ဒ ဒံ ဒ ဒါတိ။
၂) ဒုက္ကရံ ကရောတိ။
၃) ဒုက္ခမံ ခမတိ ,ဆိုတဲ့
(၁) ပေးနိုင်ခဲခြင်း
(၂) ပြုနိုင်ခဲခြင်း
(၃) သည်းခံနိုင်ခဲခြင်း တရားသုံးပါးအကြောင်းကို ချီးမြှင့်ခဲ့ပါတယ်။
။ နံနက်ခင်းဩဝါဒပြီးလို့ ကျောင်းအောက်ကိုမဆင်းမီ ပတ်ဝန်းကျင်အဝေးဝေးကိုကြည့်လိုက်မိတဲ့အချိန်မှာပဲ ကြည်နူးစရာပါပဲ။ အလွန်အေးချမ်းတဲ့နံနက်ခင်း။
။ ကျောင်းဆောင်ထဲပြန်ဝင်လာပြီး ပြုစရာကိစ္စကြီးငယ်တွေပြုပြီးလို့ ဆွမ်းစားနေရာမှာကြွသွားပြီး ဆွမ်းဘုဉ်းပေးပါတယ်။ ဒီနေ့ ဆွမ်းဝိုင်းကိုကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါ ဖက်ဆွတ်မိုးကနေ ပေါက်လာတဲ့ဖက်ဆွတ်မှိုဟင်းပါနေတာကိုမြင်ရတော့ ဆွမ်းစားခါနီးဆင်ခြင်ရမယ့်လက္ခဏာတွေ မေ့နေသလိုပါပဲ။
။ ဒီလိုပါ။ အရှင်ကငယ်ငယ်လေးကတည်းက မှိုဟင်းလျာကိုအလွန်နှစ်သက်သူဖြစ်တယ်မဟုတ်လား။ မှိုဟင်းဆိုကတည်းက ကြိုက်ပြီပေါ့။ ပစ္စဝေက္ခဏာဆင်ခြင်ပြီး ဆွမ်းလုတ်ပြုတဲ့အခါ ဆွမ်းကိုဘုဉ်ပေးပါတယ်။ ဆွမ်းဘုဉ်းပေးနေရင်းနဲ့ပါပဲ ဘုဉ်းပေးရတဲ့ ဆွမ်းဟင်းရည်ရဲ့အရသာဟာ ငယ်ငယ်လေးက မိခင်ချက်ပေးခဲ့တဲ့ဆွမ်းဟင်းအရသာနဲ့တူလေတော့ အလိုလိုပဲ မိခင်ကြီးကိုသတိရမိလိုက်တာပေါ့။
။ ဒီနေ့ တစ်နေကုန်အောင် စာဖတ်ဖြစ်ပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ဖြစ်တော့ နားရပါတယ်။ စာရေးတယ်။ စာဖတ်တယ်။ အခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်။ ကုဋီနေရာသန့်ရှင်းအောင်လုပ်တယ်။ စာအုပ်ကြားထဲဖုန်တွေသုတ်တယ်။ ခေါင်းအုံး၊ဖျာ၊အိပ်ယာနေရာ စနစ်တကျထားတယ်။ရေးတဲ့စာပြန်ဖတ်တယ်။ ပြန်ပြင်တယ်။
။ ပြီးတော့ လေ့လာသင့်တဲ့အကြောင်းအရာတွေကို ဝပ်ဆိုက်ပေါ်ကိုတက်ပြီး မိမိနှစ်သက်နေတဲ့အကြောင်းတွေကိုဖတ်တယ်။ စုစည်းယူတယ်။ သိမ်းဆည်းယူတယ်။ အချိန်ရသလောက် လိုက်လေ့လာတယ်။ နိုင်ငံရေး၊လူမှုရေး၊စစ်ရေး၊စီးပွားရေးပညာအကြောင်းတွေ အားရင်အားသလို လေ့လာယူခဲ့ပါတယ်။
။ ညချမ်းချိန်မှာတော့ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်ပါတယ်။ မေတ္တာဘာဝနာပွားများပါတယ်။ မေတ္တာဘာဝနာဉာဏ်နဲ့နေတယ်။ မကျန်းမမာဖြစ်ချိန်မှအပ မပျက်မကွက်ပြုဖြစ်တဲ့ကျင့်ဝတ်ပါပဲ။
။ ဒီနေ့တော့ တရားတစ်ပါးကိုနှလုံးသွင်းနေရင်းနဲ့ ငယ်ငယ်ကတောရကျောင်း( ဝါးကျောင်းကလေး) ကို သတိပိုရမိပါလေရဲ့။ အကြောင်းက ထွေထွေထူးထူးတော့မဟုတ်ပါဘူး။
တောရကျောင်းမှာ
နေခဲ့ပါသည်
ရင်မှာချမ်းမြေ့စေခဲ့လို့ပါပဲ။
တောမှီရဟန်း
(၆.၆.၂၀၂၂) ရက်နေ့ညနေခင်းချိန်။)
ပညာကို ဘယ်သူမှခိုးယူလို့မရပါဘူး။
ပညာသင်ယူဖို့မမေ့ကြပါနှင့် တပည့်တို့ရေး။
။ မိမိအကြောင်းကို ပြန်စဉ်းစားပါ။
။ တစ်နေ့အတွက် ကောင်းတာတွေ ဘာတွေလုပ်ခဲ့သလဲ။
။ ကုသိုလ်အတွက် ဘာလုပ်ခဲ့လဲ။
။ မိသားစုအတွက် အချိန်များများ ပေးခဲ့ပါသလား။
။ မိမိအတွက် အရေးပါတဲ့အကြောင်းတရားက ဘာတွေပါလဲ။
။ သင့် မိသားစုထဲက သင့်အားမျက်ကွယ်ပြုထားပြီးသူ ရှိနေပြီလား။
။ နေ့တိုင်းလိုလို အလိုမကျဆုံးက ဘာတွေပါလဲ။
။ အဆင်သင့်အရံသင့် သင်လုပ်ထားရမှာက ဘာတွေပါလဲ။
တောင်ကလေးဆရာတော်
( ၂၉.၅.၂၀၂၂ ရက်နေ့နံနက်ခင်း)
။ တက္ကဆက်ပြည်နယ် ၊ ရော့ဘ်မူလတန်းကျောင်းပစ်ခတ်မှုမှာ ဆရာမ အာမာဂါစီယာကွယ်လွန်ခဲ့ပြီး၂ ရက်အကြာမှာပဲ ဆရာမရဲ့ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဂျိုးဂါစီယာဟာ နှလုံးဖောက်ပြီး ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြန်ပါတယ်လေ။
။ ချစ်သော ဇနီးသည် ကွယ်လွန်သွားလို့ ယူကျုံးမရဖြစ်နေတဲ့ စိတ်နှလုံးထိခိုက်သွားခဲ့တဲ့ ဂျိုးဂါစီယာဟာ ဇနီးသည်ရဲ့ အမှတ်တရအုတ်ဂူကိုသွားရောက်ပြီး လွမ်းသူ့ပန်းခွေချပြီး အပြန်မှာပဲ သူလည်း ရင်ကွဲနာကျ ပြီးတော့ သေဆုံးခဲ့ရပြန်လေတော့ တယ်လေ။ လောကကြီးမှာ သူတို့ရဲ့အလှ၊သူတို့ရဲ့ဘဝကြီးဟာ ဘယ်လိုများဖန်တီးခဲ့ထားကြလေသလဲလေ။
။ သူတို့နှစ်ဦးဟာ အထက်တန်းကျောင်းသားကတည်းက ချစ်ကြတဲ့သူတွေပါ။ သူတို့အိမ်ထောင်သက်လည်း ၂၄ နှစ် ရှိနေကြပြီလေ။ သူတို့မှာ သားလေး၂ ယောက်၊ သမီးလေး၂ ယောက် ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။
။ ဆရာမ အာမာဂါစီယာ ကွယ်လွန်ခဲ့ပြီးလို့ ကျန်ရစ်သူမိသားစုအတွက် ရည်ရွယ်တည်ထောင်ထားခဲ့တဲ့ GoFundMe ရန်ပုံငွေဟာ အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁.၆ သန်းကျော် ရရှိထားပါတယ်။ GoFundMe ရန်ပုံငွေကို တည်ထောင်ခဲ့တဲ့ အာမာဂါစီယာရဲ့ ညီမဝမ်းကွဲ ဒီဘရာအော်စတင်ကတော့ ” ဂျိုးက ရင်ကွဲနာကျပြီး သေဆုံးခဲ့ရတာလို့ ကျွန်မ လေးလေးနက်နက် ယုံကြည်ပါတယ်”လို့ ဆိုပါတယ်။
။ ပြီးခဲ့တဲ့အင်္ဂါနေ့က တက္ကဆက်ပြည်နယ် ၊ ယူဗယ်ဒီမြို့မှာရှိတဲ့ ရော့ဘ်မူလတန်းကျောင်းကို အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် လက်နက်သမားတစ်ယောက်ရဲ့ဝင်ရောက်ပစ်ခတ်တိုက်ခိုက်ခဲ့လို့ ဆရာမ ၂ ယောက်နဲ့ ကျောင်းသားကျောင်းသူ ၁၉ ယောက် အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်ဆိုတဲ့ဒီသတင်းဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးက အံ့ဩလို့မဆုံးအောင်ပါပဲ။
။ လွမ်းသူ့ပန်းခွေအပြန်
ဂျိုးရဲ့အဖြစ်
လူသားဒိုင်း
ဂျိုးအာမာဂါစီယာအဖြစ်
သည်လိုဘဝမျိုးအဖြစ်မျိုးဟာ ကင်းဝေးရသူများဖြစ်ကြပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းပေးပါရစေ။
။ မိဘနှစ်ပါးမရှိတော့တဲ့ ကျန်ရစ်နေကြတော့တဲ့ သားကလေးနှစ်ဦးနဲ့ သမီးလေးနှစ်ဦးတို့ရဲ့အဖြစ်ကလည်း မတွေးဝံ့စရာ၊ကြေကွဲစရာတွေပါပဲ စာဖတ်သူတို့ရေ။
ဘဝတိုင်းမှာ သည်အဖြစ်မျိုး ဝေးပါစေ။
တောင်ကလေးဆရာတော်
(၂၇.၅.၂၀၂၂) ရက်နေ့ညနေခင်း)
။ အမေရိကန်နိုင်ငံ၊ တက္ကဆက်ပြည်နယ်၊ ယူဗယ်ဒီမြို့ကို အမြဲတမ်းလိုလို ဖြတ်ကျော်ပြီးသွားရတဲ့မြို့တစ်မြို့ပေါ့။ ဒီမြို့လေးကိုရောက်ရင် စိတ်ထဲက သတိရစရာတွေရှိနေသလိုလိုပါပဲ။ ဘာတွေသတိကိုရနေသလဲတော့ မပြောတတ်ပါ။ ဒီမြို့ကိုကျော်ပြီးလို့ တောင်မို့မို့လေးတစ်ခုပေါ်မှာ နားပြုရတဲ့နေရာရောက်ပါတယ်။ နားပြုတဲ့နေရာရောက်ရင် ပတ်ဝန်းကျင်လေးဖက်လေးတန်ကိုကြည့်လိုက်ရရင်ပဲ အတော်လေးကိုပျော်စရာပါ။ လူတွေက တက္ကဆက်ပြည်နယ်ကို မသွားလိုကြဘူးလေ။ အရမ်းပူအရမ်းခရီးကြမ်းတယ်ဆိုပြီးပြောကြတာပေါ့။
။ ပထမဦးဆုံးသွားခဲ့တဲ့နှစ်တုန်းက ဒီနေရာလေးမှာထိုင်နားခဲ့သလိုပဲ ဒုတိယအကြိမ်လည်း ဒီနေရာကို အမှတ်ရရနဲ့နားခဲ့ပါသေးတယ်။ လေညင်းကအမြဲလိုလိုတိုက်နေတော့ ရင်ထဲအေးမြမြပါပဲ။ အမာရီလိုမြို့ကိုမရောက်သေးပေမယ့် တစ်ထောက်နားရတဲ့အရသာဟာ မေ့မရနိုင်တဲ့နေရာလေးပါပဲ။ ခုချိန်မှာ ပိုပြီးတော့ သတိရပေါ့။
။ မနေ့က သတင်းတစ်ခုကြားရလို့ စိတ်ထဲမှာ အတော်လေးမကောင်းမိပါ။ အခြားတော့မဟုတ်ပါဘူး။ယူဗယ်ဒီမြို့၊ရော့ဘ်မူလတန်းကျောင်း ပစ်ခတ်ခံရချိန်မှာ ဆရာမ အာမာဂါစီယာတစ်ယောက် အတန်းထဲမှာရှိကြတဲ့ ကျောင်းသားသူတွေကို လူသားဒိုင်းအဖြစ် ကာကွယ်ပေးပြီး သူရဲကောင်းဆန်ဆန် အသက်စွန့်သွားခဲ့တဲ့သတင်းကို ကြားခဲ့ရလို့ပါ။
။ ဆရာမအာမာဂါစီယာဟာ အသက် ၄၆ နှစ်သာရှိပါသေးတယ်လေ။သူအသက်၂၃ နှစ်သမီးကတည်းက ဒီရော့ဘ်မူလတန်းကျောင်းမှာ စာသင်လာခဲ့သူပါ။ ၂၀၁၉ ခုနှစ်မှာ ကျောင်းခရိုင်ရဲ့တစ်နှစ်တာအထူးချွန်ဆုံး ဆရာမအဖြစ် ရွေးချယ်ခံခဲ့ရသူပါ။ စိတ်ထားအလွန်မြင့်မြတ်သူပါ။
။ ဆရာမ အာမာဂါစီယာဟာ လက်နက်ကိုင်သမားကျောင်းသားကျောင်းသူတွေကို ပစ်ခတ်တိုက်ခိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူ့ရဲ့တပည့်တွေအားလုံးမထိအောင် သူ့ကိုယ်နဲ့ကာကွယ်ပေးထားခဲ့တယ်လေ။ ဒီအကြောင်းကိုပြောပြတဲ့သူက ပစ်ခတ်မှုဖြစ်ပွားနေတုန်း စာသင်ကျောင်းကို ရောက်လာတဲ့ တရားဥပဒေစိုးမိုးရေးအရာရှိက ပြန်ပြောပြခဲ့တာလေ။
။ ဆရာမအာမာဂါစီယာဟာ အိမ်ထောင်သက်တမ်း ၂၄ နှစ်ပါ။ သူက အားလပ်ချိန်မှာဆိုရင် သူ့ခင်ပွန်းနဲ့ အတူတူ အသားကင်လုပ်စားရတာ၊ သီချင်းနားထောင်ရတာကို အရမ်းကို နှစ်သက်တဲ့သူပါ။ အခုတော့ သူမြတ်နိုးလှစွာသော သူ့ရဲ့ခင်ပွန်းနဲ့သားသမီး ၄ ယောက်ကို စွန့်ခွာသွားခဲ့ပါပြီလေ။ ဒီပစ်ခတ်မှုမှာ သူနဲ့အတူတူကျောင်းသားကျောင်းသူ ၁၉ဦးနဲ့ သူ့ရဲ့အဖော်ဆရာမနှစ်ဦးပါ ကွန်လွန်သေဆုံးကြရပါတယ်။
။ ဒီသတင်းကို တွေ့တွေ့ချင်းပါပဲ။ အရင်က ဖြတ်ကျော်ခဲ့တဲ့ယူဗယ်ဒီမြို့ရယ်၊ ဆရာမအာမာဂါစီယာရယ်၊ကွယ်လွန်ခဲ့ကြရတဲ့ကျောင်းသားကျောင်းသူဆရာမတွေရယ်၊ ဝမ်းနည်းစွာ အထူးနှမြောတသမိပါလေရဲ့။ ရင်ထဲမှာ မချမ်းသာစွာစာရေးရတာမို့ “ဆရာမ ဂါစီယာရယ် ၊ မဟာလူသားတံတိုင်းကြီးပိုင်ရှင်ကြီးရယ်” လို့ပဲ ခေါ်ပါရစေ နော်။
တောင်ကလေးဆရာတော်
(၂၆.၅.၂၀၂၂) ရက်နေ့နံနက်။)