Categories
တောင်ကလေးဆရာတော် (တောမှီရဟန်း) ရေးသားသော စာအုပ်များ နိုင်ငံရေး အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး

 အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၇)

 ရိုက်နှက်စေတာထက် ခွင့်လွှတ်ပေးလိုက်တာက ပိုကောင်းတယ်။

ဖြစ်နိုင်မယ့် နိုင်ငံရေးစနစ်

တစ်ချိန်က အရှင်တို့တိုင်းပြည်မှာ အုပ်ချုပ်မင်းပြုတဲ့သူတွေရဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ် ဟာ VIOLENCE ရှိတယ်။ NON-VIOLENCE မရှိပါ။ အဲဒီလမ်းစဉ်နဲ့ လူတွေကို အုပ်ချုပ်မှ လက်နက်ချ အရှုံးပေးကြမယ်အထင်နဲ့ အကြမ်းဖက်မှုမျိုးစုံနဲ့ သုံးပြီး မြန်မာပြည် တစ်နံတစ်လျား တိုက်ပွဲတွေ ဆင်နွှဲကြတယ်။ သူတို့တွေ အောင်မြင်တယ်အထင်နဲ့ နေ့စဉ် အများ ဆင်းရဲမှုတွေ ပြုလုပ်ကြတယ် ဆိုတာကို မသုံးသပ်ဘဲ လက်ငင်း အောင်မြင်မှုတိုက်ပွဲ ဆိုပြီး ကြွေးကြော်မှု ပြုကြတယ်။

မိမိဂုဏ်သိက္ခာကို မထိန်းကျောင်းနိုင်တဲ့ အဲဒီအောင်မြင်မှုမျိုးကို လက်ရုံးအားကိုးတဲ့ သတ္တဝါတစ်ကောင်လို ဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကို မသိလိုက်ဘူး။ နောက်ဆုံး ရေရှည်အကျိုးကို မခံစားလိုက်ရဘဲ ငုပ်လျှိုးသွားရတဲ့ နိုင်ငံရေးဖြစ်စဉ်တွေ မြန်မာပြည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဘယ်နိုင်ငံရေးမဆို NON-VIOLENCE မရှိရင် မအောင်မြင်ပါဘူး။ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်အားလုံးဟာ စောစောစီးစီး မချီးမွမ်းရပါ။ အချိန်စောင့်ဖို့ လိုတယ်။ အချိန် ကောင်းရတဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ တန်ဖိုးရှိတယ်။ နိုင်ငံရေးလုပ်ရင် မိမိကိုယ်မိမိ သူရဲကောင်းတစ်ဦး လို မသတ်မှတ်ရပါ။ သတ္တိရှိသူ၊ ထက်မြက်သူ၊ သာလွန်သူတစ်ယောက်လိုသာ နေရမယ်။ ခွင့်လွှတ်ခြင်းတရားနဲ့ ပတ်သက်ရင် ဟန်ဆောင်မှု ကင်းကင်းနဲ့ ရှင်းရှင်းခွင့်လွှတ်ရမယ်။

အရှင်တို့တိုင်းပြည်ဟာ ကောင်းတာတွေ အမျိုးမျိုး လိုအပ်နေတယ်။ ရေရှည် တိုင်းပြည်အကျိုးကို မဖြစ်နိုင်တဲ့ အုပ်ချုပ်မှုစနစ်မျိုးနဲ့ သွားလို့ မဖြစ်ပါ။ ဆူလွယ်နပ်လွယ်တဲ့ ရက်တိုအကျိုးစီးပွားဟာ အလုပ်မဖြစ်နိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးစနစ်ပါ။ စုပေါင်းလုပ်လို့ရတဲ့ စိတ်နဲ့ ဒီတိုင်းပြည်ကို မတည်ဆောက်နိုင်ရင် အမှားအယွင်းတွေနဲ့၊ ဒဏ်ရာကြီးတွေနဲ့ ရှိနေမှာပါပဲ။ အချင်းချင်း အငြင်းပွားမှုရှိတဲ့နိုင်ငံရေးဟာ မေ့မရတဲ့ (မမေ့နိုင်တဲ့) သမိုင်းဆိုးတွေ၊ မှတ်တမ်း တွေ ရှိထားတယ်။ မြန်မာလူထုတစ်ရပ်လုံး အကျိုးစီးပွားဖြစ်မယ့် နိုင်ငံရေးမူဝါဒလမ်းစဉ်ကို ဖြစ်နိုင်မယ့် နိုင်ငံရေးစနစ်နဲ့ မုချ ချမှတ်ရမယ်။

ပြည်ထောင်စုတိုင်းပြည်တစ်ပြည်

အရှင်တို့ဟာ တိုင်းပြည်အကျိုးကို သက်သက်မျှ တာဝန်ယူရန် ဆန္ဒရှိကြတယ်။ နက်ရှိုင်းတဲ့ သတ္တိထူးတွေ အပြည့်အဝရှိတယ်။ ယုံကြည်မှု ခံယူချက်တွေ ထာဝရပါပဲ။ သို့သော် နိုင်ငံရေးအားနည်းတဲ့ မြန်မာတိုင်းပြည်ကို ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ နိုင်ငံရေးမူဝါဒ မဖန်တီးနိုင်တာဟာ စာရွက်ပေါ်မှာ ကျင့်သုံးတဲ့ နိုင်ငံရေးမူဝါဒကြောင့်လို့ မြင်တယ်။ အရှင်တို့ရဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ မြို့ကြီးတွေမှာ တည်ဆောက်ထားတဲ့ အဆောက်အအုံတွေ မဟုတ်ပါ။ တောရတွေမှာ တည်ဆောက်ထားတဲ့တဲ မဟုတ်ပါ။ လူတန်းစားမြင့်လာအောင် စုရုံးဖွဲ့စည်း ထားတဲ့ လူမှုအကျိုးပြုတဲ့ အဖွဲ့အစည်းမဟုတ်ပါ။ အရှင်တို့တိုင်းပြည်ဟာ ပြည်ထောင်စု တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ပါ။ ပြည်ထောင်စုစနစ်၊ ပြည်ထောင်စုအသိ၊ ပြည်ထောင်စု လူမှုအဖွဲ့ အစည်းတွေ. ဖြစ်ပါတယ်။

 ကျင့်ဝတ်ဝတ္တရားနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ ပညာရပ်

များသောအားဖြင့် လူမှုအဖွဲ့အစည်းတွေဟာ နိုင်ငံ၊ လူမျိုး၊ ဘာသာ စတဲ့ သီးခြား ဖြစ်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖွဲ့စည်းစုစည်းထားကြတယ်။ သီးခြားစီ စုစည်းဖွဲ့စည်းတဲ့စနစ်ဟာ အတ္တ ဖက်တွယ်တဲ့ စနစ်မျိုးတွေပါ။ ဒီစနစ်မျိုးလို တည်ထောင်တဲ့တိုင်းပြည်ဟာ မကြာခဏဆိုသလို မကောင်းကျိုးများ၊ ခံစားတွေ့ကြုံနေရတယ်။ မနေမနားဘဲ ကွဲပျက်ကြတယ်။ အရှင်တို့ဟာ လူ့သမိုင်းကို တစ်လျှောက်လုံး လေ့လာရမယ်။ အဆက်မပြတ် ဖြစ်စဉ်ဖြစ်ရပ်များကို လေ့လာ ရမယ်။ လူတို့ရဲ့ သဘောသဘာဝအကြောင်းကို အကုန်အစင်မသိရင် “လူမှုဘဝနိုင်ငံရေး လမ်းစဉ်ကို သိနိုင်မှာ မဟုတ်ပါ။ နိုင်ငံရေးဆက်စပ်ပုံအမျိုးမျိုးကို သိလိုရင် လူမှုဘဝ ဖြစ်စဉ်ဖြစ်ရပ်ကို လေ့လာပါက မြင်နိုင်ပါတယ်။ လူတွေ ကြိုးစားအားထုတ်တဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ လူမှုဘာသာရပ်ပညာရေးပါပဲ။ လူမှုဘာသာရပ်ပညာဟာ ကျင့်ဝတ်ဝတ္တရားနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ ပညာရပ်ဖြစ်တယ်။

ဒါကြောင့် တိုင်းပြည်တစ်ပြည်မှာ
(၁) အချင်းချင်း ချစ်ဖွယ်စကား ပြောခြင်း၊
(၂) ပြန်လည်ပြင်ဆင် သုံးသပ်ခြင်း
(၃) နားလည်မှု ရှိခြင်း၊
(၄) အပေးအယူထားရှိခြင်း
ရှိမှပဲ နိုင်ငံနဲ့ ပြည်သူလူထု ကြီးပွားချမ်းသာတိုးတက်မယ်။

ဒုက္ခပေါင်းစုံရောက်ကြ

ကမ္ဘာပေါ်မှာ လက်နက်ဖျက်သိမ်းရေးကို ကြိုးစားကြပေမယ့် လျှော့ချကြရန် ဆန္ဒမရှိပါ။ လက်နက်အမျိုးမျိုးသာ တိုးတက်တီထွင်စမ်းသပ် ထုတ်လုပ်ကြတယ်။ ဒီပုံဒီနည်း အတိုင်းပဲ လူမှုဘာသာ နိုင်ငံရေးပညာရပ်များကို အကြမ်းဖက်မှုမရှိအောင် မတားဆီး မပိတ်ပင်နိုင်လေသမျှကာလပတ်လုံး နိုင်ငံရေးအုပ်ချုပ်မှုစနစ်ဟာ တာဝန်မကျေသော၊ အသက် ဘေးမကင်းသော နိုင်ငံရေးစနစ်ပဲ ရမယ်၊ ဖြစ်မယ်။ ယနေ့ လူ့ဘုံအလယ်မှာ ဘယ်နိုင်ငံရေး စနစ်က ကောင်းတယ်၊ ဆိုးတယ် ဆိုတာကို လူတွေက ရွေးချယ်နေကြတယ်။ ခေတ်အဆက် ဆက်က ဆင်းသက်လာတဲ့ နိုင်ငံရေးစနစ်ကို (မိမိတို့ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ နိုင်ငံရေးကို) မိမိတို့ တိုင်းပြည်နဲ့ လူမျိုးအတွက် ကာကွယ်ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်နိုင်ရန် သင်ယူမှတ်သားကြတယ်။ အချို့ နိုင်ငံရေးစနစ်ကြောင့် တိုင်းပြည်မှာ အဆိပ်အတောက်တွေဖြစ်ပြီး အမျိုးမျိုး ဒုက္ခရောက် ခဲ့ကြတယ်။ အချို့သော တိုင်းပြည်က ခေတ်ကာလအဆက်ဆက် မိဘဘိုးဘွားများ လက်ခံ အတည်ပြုထားတဲ့ ဘုရင်အုပ်စိုးတဲ့စနစ်နဲ့ နေကြတယ်။ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုးကွယ်တဲ့စနစ်၊ အကြောက် တရား သက်သက် နေထိုင်ရတဲ့စနစ်၊ ကျွန်သားပမာ အလုပ်လုပ်ရသောစနစ်၊ လုပ်အားပေး ရသော စနစ်ပေါင်းစုံနဲ့ လူသားတွေရဲ့ စုရုံးစုဖွဲ့ အုပ်ချုပ်တဲ့စနစ်တွေအကြောင်းကို လူမှုဘဝ နိုင်ငံရေးသမိုင်းကို လေ့လာကြည့်မိသောအခါ လူတွေရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ဒေါသအကြောင်းတွေ ကို စိတ်ပျက်ဖွယ်ရာများ မြင်တွေ့ရတယ်။ နေနိုင်တဲ့နည်းနဲ့ နေလို့ရတဲ့ လောကကို စုစည်း ဖွဲ့စည်းတဲ့စနစ်ကြောင့် ဒုက္ခတွေပေါင်းစုံ ရောက်ကြတယ်။

လူ့ဂုဏ်ရည်

လူတွေဟာ စားဝတ်နေရေးအတွက်နဲ့ ရုန်းကန်နေကြတယ်။စားဝတ်နေရေးကြောင့် ကိုယ်ကျိုးဖက်မှုတွေ ကြီးထွားတယ်။ ကြီးထွားတဲ့ကြီးပွားမှုဟာ အများအသုံးဝင်တဲ့ ကောင်း ကျိုး မဟုတ်လေတော့ ဖက်တွယ်သူကပဲ နိမ့်ကျသွားတယ်။ လူတွေဟာ နိမ့်ကျတဲ့အလုပ်ကို ဘာကြောင့် ပျော်ပျော်ကြီး လုပ်နိုင်ကြရတာလဲ။ အဲဒီအလုပ်ကို လုပ်လို့ ဂုဏ်ရည်ထူးတွေ အမျိုးမျိုး ရလာကြပါသလား။ လူ့ကျင့်ဝတ်နဲ့ ဆိုင်တဲ့ဂုဏ်ကို လက်လွတ်စပယ် လုပ်လာရင် အန္တရာယ်ကြီးမားပါသလား။ စဉ်းစားစေချင်ပါတယ်။ လူ့ဂုဏ်ရည်ဖြစ်တဲ့ မေတ္တာတရားနဲ့ လူမှုဘဝ လောကကို ဖွံ့ဖြိုးအောင် လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးရည်ရွယ်ချက်မျိုး မြန်မာပြည်မှာ မဖြစ်မနေ တည်ထောင်ပေးရမယ်။

အစစ်အမှန်အလုပ်

          မြန်မာပြည် လူမှုရေးလောကကိုလည်း  – 
(၁) စိတ်စေတနာ ကောင်းခြင်း၊
(၂) လူကျင့်ဝတ် ထိန်းသိမ်းခြင်း၊
(၃) စိတ်စင်ကြယ်ခြင်း၊
(၄) အသိပညာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခြင်း
လေးမျိုးနဲ့ အလေ့အကျင့် ဓလေ့ထားပေးရမယ်။

လွယ်ကူသော လိုက်နာခြင်းမျိုး၊ ဒါမှမဟုတ် လွယ်ကူစွာ ကျင့်ကြံနိုင်သော အကျင့် သိက္ခာမျိုး စောင့်ထိန်းတတ်ရန် လူထုကို နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ကောင်း ချမှတ်ပေးနိုင်ရမယ်။

အရှင်တို့တိုင်းပြည်ဟာ ပရိယာယ်ပါတဲ့နိုင်ငံရေးနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ တိုင်းပြည်မဟုတ်ပါ။ ပရိယာယ်များတဲ့ခေါင်းဆောင်ကိုလည်း မယုံကြည်ပါ။ ထိမ်ဝှက်ထားတဲ့ နိုင်ငံရေး အကြောင်းအရာတွေကိုလည်း မယုံကြည်ပါ။ အလွန်ဆိုးရွားတဲ့သူကို နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင် မထားပါ။ အသိအမှတ်မပြုပါ။ မိုက်မဲတဲ့စိတ်ဓာတ်ရှိသူ၊ သို့မဟုတ် တိုင်းပြည်နဲ့ မတန်တဲ့သူကို ဘယ်တော့မှ အစိုးရ မဖြစ်ရပါ။ အဲဒီလိုမျိုးသာ အစိုးရဖြစ်လာခဲ့ရင် သူတို့ရဲ့ ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မှုလုပ်ငန်းဟာ အရှင်တို့ရဲ့တရား ဖြစ်လာပြီ။ အဲဒီတရားကို မတရားခြင်းနဲ့ မဆန့်ကျင်ဘဲ တရားသဖြင့်နဲ့ ဆန့်ကျင်မှုများ လုပ်ရမယ်။ ညီညွတ်မှုအတွက် အသက်နဲ့ လဲရမယ်ဆိုရင်လည်း လဲရမှာပဲ။ အတွက်အားလုံးနဲ့ အမြင့်ဆုံးစွန့်လွှတ်ဖို့ မိမိမှာ အဆင်သင့် (အရန်သင့်) ဖြစ်အောင်နေရမယ်။ အသက်နဲ့ ပေးဆပ်ရခြင်းအလုပ်ဟာ အောင်မြင်ခြင်း အစစ်အမှန် အလုပ်ပါ။

               ဒါကြောင့် အရှင်တို့ဟာ – 

               (၁) NON-VIOLENCE ကို သတိကြီးစွာ လက်ကိုင်ထားပြီး
(၂) NON-CO-OPERATION နဲ့ စောင့်ထိန်းမှု လုပ်ရမယ်။
အရှင်တို့ ခံယူချက်ကို အနိုင်ယူတဲ့သူများ သိဖို့ပဲ လိုပါတယ်။   
ဒီနည်း ဒီပုံနဲ့ တိုင်းပြည်၊ လူမျိုး အများသူငါအကျိုးကို သယ်ပိုးဆောင်ရွက်ခွင့် ရတာကြောင့် အရှင်တို့အားလုံး ဝမ်းသာရမယ့်အတွက် အားလုံးနဲ့ အသက်ပေးစွန့်လွှတ်ခဲ့ ကြတဲ့ လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးသမားတိုင်း ကောင်းရာဘုံဌာန ရှိရန်မလိုပါ။ ဆုတောင်းခြင်းနဲ့ အသက်ရှင်ခြင်းကိုလည်း မလိုပါ။ ပေးဆပ်မှုမဟုတ်တဲ့ စွန့်လွှတ် အနစ်နာခံမှုအတွက်နဲ့ ပေးခဲ့တဲ့အသက် ဖြစ်တာကြောင့် ကြီးကျယ်စွာ ချီးမွမ်းရန်လည်း မလိုပါ။ နောက်ဆုံး လူမှုဘဝ၊ လူမှုလောကအတွက်နဲ့သာ အသက်ကို စွန့်လွှတ်ပေးကမ်းရခြင်းဟာ လိုရာဆုထူး ရဖို့ပါပဲ။ မြင့်မြတ်သူတို့ရဲ့ တိုင်းပြည်၊ မြင့်မြတ်သူတို့ရဲ့ နှလုံးသား၊ မြင့်မြတ်သူတို့ရဲ့ရင်ခွင်ဟာ ဒီမြန်မာပြည်ပါပဲ ဆိုတာကို လူသားတိုင်း သိဖို့ကိုပဲ လိုချင်ပါတယ်။

အရှင်တို့ သိတဲ့ အသိဉာဏ်ဟာ လူတိုင်း ဆင်းရဲခြင်း လွတ်ကင်းဖို့အတွက်ပါ။ ဆင်းရဲခြင်းလွတ်ကင်းဖို့ မိမိကိုယ်မိမိ ပေးထားပါတယ်။ အရှင်တို့ရဲ့အသိဟာ မိမိကိုချစ်တဲ့သူနဲ့ မိမိကိုနစ်နာအောင် လုပ်တဲ့သူ၊ မိမိကို မကြိုက်တဲ့သူတွေ အားလုံးကို ခွဲခြားထားပြီး ဆောင် ရွက်လုပ်ကိုင်တဲ့နိုင်ငံရေး မဟုတ်ပါ။ တစ်လောကလုံးအတွက်ပါ။ အရှင်တို့ရဲ့နှလုံးသားဟာ သက်ရှိ၊ သက်မဲ့ ဖျက်ဆီးမှုနဲ့ ထိခိုက်နစ်နာမှု၊ ပြုမူမှုကို မလိုလားပါ။

          အရှင်တို့ဟာ – 
(၁) မကောင်းမှုကို ကောင်းမှုဖြင့်
(၂) နစ်နာမှုကို ချစ်ခင်ရင်းနှီးမှုဖြင့်
(၃) မုန်းတီးမှုကို ချစ်ခင်ကြင်နာမှုဖြင့်
(၄) ထိခိုက်နစ်နာမှုကို မေတ္တာထားမှုဖြင့် မြန်မာ့နိုင်ငံရေး အောင်မြင်မှု ကိုအန္တိမ အဖြစ် ထားရှိရန် ကြိုးစားအားထုတ်မယ်။
အရှင်တို့ရဲ့ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးဟာ ဘယ်သတ္တဝါ အသက်ဇီဝကိုမှ နစ်နာထိခိုက်ဖျက်ဆီးမှု မရှိရပါ။ သူတော်ကောင်း အတွင်းစိတ်ဓာတ်နဲ့ မေတ္တာထားပြီး စစ်မှန်တဲ့ တိုင်းပြည်မြေနေရာပါ။

         အရှင်တို့ရဲ့စိတ်ဟာ တိမ်းစောင်းမှု လွယ်ကူပါတယ်။ လှုပ်ရှားပြောင်းလဲမှု မြန်ဆန် တယ်။ ဒါပေမဲ့ မိမိရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကိုတော့ မြန်မြန်ဆန်ဆန် . လုပ်ရအောင်လုပ်ပါ။ မိမိ ရယူလိုတဲ့အရာကို ဖိနှိပ်ပြီး မရယူပါ။ မတိုက်ယူပါ။ မူဘောင်ထားပြီး ရယူမယ်။ အများ ဒုက္ခလွတ်ကင်းလိုတဲ့ ဆန္ဒတစ်ခုတည်းနဲ့ပဲ တောင်းဆိုမှုတွေကို လုပ်မယ်။ မရတာကိုလည်း မတောင်းပါ။ ဥပမာ ဥပဒေကို ပြင်ဆင်ပေးဖို့၊ အုပ်ချုပ်မှုစနစ်ကို ပြောင်းလဲပေးဖို့အတွက်ပဲ။ များသောအားဖြင့် လူတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ဟာ မကျေနပ်မှုနောက်ကို အမြဲတမ်း ရောက်တယ်။ ကလဲ့စားချေမယ်။ မကောင်းမှုနဲ့ တုံ့ပြန်မယ်၊ ကျေမယ်၊ ချေမယ်။ အရှင်တို့ရဲ့စိတ်ဟာ တရားခံကို ကြိုးစင်တင် ကွပ်မျက်ဖို့မဟုတ်။ အယူခံဝင်ခွင့် ပေးထားတဲ့ စိတ်မျိုးပါ။

                အရှင်တို့ဟာ –
 (၁) စည်းလုံးညီညွတ်မှုအမှန်တရားနဲ့
(၂) အကြမ်းမဖက်မှုတရားကို နားလည်ကြသူတွေပါ။ အသိဉာဏ်နိုးကြားတဲ့သူတွေ ပါ။ ဘယ်သူမှ ဟန့်တားနှောင့်ယှက်လို့ မရတဲ့ အရှင်တို့ရဲ့ဆန္ဒကို လွယ်ကူစွာ နောက်ဆုတ် ခြင်း မရှိပါ။ အချည်းနှီးမထားပါ။ လဲရင်လည်း ပြန်ထမယ့်သူတွေပါ။ အရှင်တို့ရဲ့ကိုယ်၊ အရှင်တို့ရဲ့စိတ်ကို ဆင်းရဲခြင်းရောက်အောင် ပြုတဲ့သူကို မလွတ်တမ်း အာရုံထားမှာပါ။ ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းကို ရှုလို့ အရှင်တို့ ဒုက္ခမရ မဖြစ်ပါ။ အေးချမ်းမှုသုခကိုရဖို့ ဆင်းရဲခြင်း အာရုံကို ရှုထားပါ။ လူသားတစ်ရပ်လုံးအတွက် နိုးကြားတဲ့ စိတ်ဓာတ်ပါ။

  –  ကိုယ်ကျိုးမဖက် စေတနာအပြည့်ရှိတဲ့စိတ် – နိုးကြားတဲ့စိတ်
 –   မေတ္တာစိတ်များ
–   တိုင်းပြည်လူမျိုးအပေါ်မှာ ထားနိုင်ကြပါစေ။

 အရှင်တို့ရဲ့ တိုင်းပြည်ဟာ
ပရိယာယ်ပါတဲ့ နိုင်ငံရေးနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ တိုင်းပြည် မဟုတ်ပါ။ပရိယာယ်များတဲ့ ခေါင်းဆောင်ကိုလည်း မယုံကြည်ပါ။
ထိမ်ဝှက်ထားတဲ့ နိုင်ငံရေးအကြောင်းအရာတွေကိုလည် မယုံကြည်ပါအလွန်ဆိုးဝါးတဲ့သူကို နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင် မထားပါ။

ကိုးကား။ တောမှီရဟန်း၏ “အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၂၀၁၆)၊ စာမျက်နှာ ၁၁၁-၁၁၆၊ အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၇)” မှကောက်နုတ်ရေးသားဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။

Loading

Categories
တောမှီရဟန်း နိုင်ငံရေး အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး

အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၆)

အများအကျိုးစီးပွားကို လုပ်သူသည် ငတ်မွတ်ခြင်းနှင့် ရင်ဆိုင်ကြရစမြဲ ဖြစ်၏။ ထိုသို့ ရင်ဆိုင်ရသောအချိန်၌ မိမိကိုယ်တိုင် စိတ်ဓာတ်မကျရန် လို၏။ နောက်မဆုတ်ရန် လို၏။ အားမလျှော့ရန် လို၏။ စိတ်ဓာတ်ကျ၊ ဆုတ်ခွာအားလျှော့မိလျှင် ကျဆုံးမှုဖြစ်မည်။ ဆက်၍သာ ကြိုးစားရမည်။

သုံးသပ်ဆင်ခြင်

အရှင်တို့ဟာ လွတ်လပ်မှုကို အားကိုးဖို့ အမှန်တရားကို ကျင့်ကြံစောင့်ထိန်းရမယ့် သူတွေပါ။ မိမိရဲ့တိုင်းပြည်ကို မိသားစုကြီးတစ်ခုလို ချစ်ရမယ်။ ပြည်သူလူထုကို လုပ်ကျွေး ပြုရမယ်။ အရှင်တို့တိုင်းပြည်ကို လွတ်လပ်ရေးရယူခဲ့စဉ်က ကိုယ်ထူးကိုယ်ချွန်ခဲ့ရတဲ့သူတွေ ပါ။ ဘယ်သူ့ကိုမှ အမှီမပြုပါ။ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးခဲ့တဲ့ဘဝကို မမေ့သင့်ပါ။ အရှင်တို့ လက်ရှိဘဝကို သုံးသပ်ပါ။ အားရမှု၊ ရွှင်လန်းမှု၊ စိတ်ပျက်မှု၊ ဝမ်းသာဝမ်းမြောက်နဲ့ ဒုက္ခ ဆင်းရဲမှုတွေဖြစ်ရတာဟာ ဘယ်သူမဆို ခံစားရတာချည်းပါ။ဒီသဘောတရားဟာ ပြုခဲ့တဲ့ အကြောင်းကြောင့်ရတဲ့ အကျိုးတရားပါ။ အရှင်တို့ဟာ လူ့ဘဝကိုအခြေခံတဲ့ မှန်တဲ့အသိဉာဏ် ရှိပါတယ်။ အတွေးမှန်လည်း ရှိပါတယ်။ နက်ရှိုင်းတဲ့အသိပညာနဲ့ မိမိရဲ့တိုင်းပြည်ကို အလုပ် အကျွေးပြုဖို့ မိဘ၊ ဘိုးဘွားတွေက အဆုံးအမပေးခဲ့တယ်။ ချီးကျူးမှု၊ အားပေးမှုတွေ ပေးခဲ့တယ်။

အရှင်တို့ နေ့စဉ် မြင်တွေ့ခံစားနေရတဲ့ ဘဝဖြစ်စဉ်အခြေအနေဟာ ကြမ်းတမ်းတဲ့ ပုံတွေ အများကြီး တွေ့ရတယ်။ မုန်းတီးမှု၊ ပဋိပက္ခ၊ လူမျိုးအချင်းချင်း၊ လူမျိုးကြီးက လူမျိုးငယ်အပေါ် (လူများစုနဲ့ လူနည်းစုအချင်းချင်း) အနိုင်ကျင့်ခြင်း၊ နှိပ်စက်ခြင်း၊ ဖိနှိပ်ခြင်း၊ လုပ်ကြတာတွေဟာ နိုင်ငံရေးအရ အုပ်ချုပ်မှုစည်းမျဉ်းဥပဒေကြောင့်ပါလို့ မမြင်သင့်ပါ။

နေ့စဉ် စီးပွားရေး၊ လူမှုရေးနဲ့ ရောင်းဝယ်ရေးစနစ်တွေကိုလည်း သုံးသပ်ဆင်ခြင်သင့်ပါတယ်။ အရှင်တို့ကိုယ် အရှင်တို့ မသုံးသပ်နိုင်ရင် မျိုသိပ်ခံစားမှုတွေ မထားသင့်ပါ။ မျိုသိပ်ထားမှုတွေ ဟာ ခါးသီးတဲ့ ပေါက်ကွဲမှုတွေ ဖြစ်တတ်တယ်။ လူတွေရဲ့ ဖြစ်စဉ်အကြောင်းကို လေ့လာပါ။များသောအားဖြင့် မျိုသိပ်ထားမှုကြောင့် လှုပ်ရှားမှုတွေ တိုးလာတယ်။ ထိပါးမှုတွေ များလာတယ်။

မေတ္တာကျင့်ဝတ်တရားများ

လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးဟာ အစဉ်အမြဲ လည်ပတ်နေပါတယ်။ ရပ်တန့်သွားခြင်း မရှိပါ။ ၂ရပ်တန့်သွားခြင်းမရှိတဲ့နိုင်ငံရေးကို အသိပညာနဲ့ လေ့လာရမယ်။ ဆည်းပူးရမယ်။ လူ့အဖွဲ့ အစည်းများ အသိပညာ ရှိရမယ်။ လိမ္မာရမယ်။ ကျွမ်းကျင်ရမယ်။ ဘယ်အရာမဆို တစ်ခုနဲ့ တစ်ခု အချင်းချင်း ဆက်စပ်မှုရှိနေတယ် ဆိုတာကို လက်ခံရမယ်။

အရှင်တို့ဟာ ဂေဟအဆက်အစပ် လုပ်ဆောင်မှုတွေ ရှိနေရမယ်။ တစ်ဦး တစ် ယောက်တည်း ရပ်တည်ရန်အတွက် အများနဲ့ ဆက်စပ်ရမယ်။ အရှင်တို့ရဲ့ စိတ်ထားကိုလည်း-

  • စွမ်းနိုင်အောင်
  •  ဖြောင့်မတ်အောင်
  •  အလွန်ဖြောင့်မတ်အောင်
  • ဆိုဆုံးမလွယ်ကူအောင်
  • နူးညံ့ပျော့ပျောင်းအောင်
  • မာန်ထောင်လွှားခြင်း မရှိအောင်
  • ရောင့်ရဲလွယ်ကူအောင်
  • ပြုစုမွေးမြူလွယ်ကူအောင်   (လွယ်ကူသူဖြစ်အောင်)
  • ကိစ္စနည်းပါးအောင်
  • ပေါ့ပါးဖျတ်လတ်ဖြစ်အောင် 
  • ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်ရှိအောင်
  • ဆင်ခြင်ဉာဏ်များ ရင့်ကျက်အောင်
  • မကြမ်းတမ်း၊ မရိုင်းပျသူဖြစ်အောင်
  • မကပ်ငြိ၊ မတွယ်တာသူဖြစ်အောင်
  • ပညာရှိများ ပြစ်တင်ကဲ့ရဲ့ဖွယ်ဖြစ်စေမယ့် … အသေးအဖွဲ မကောင်းမှုတစ်ခုခုသော်မှ မပြုအောင် (အဘိဓမ္မာကျမ်းများမှ ညွှန်ကြားထားတဲ့) အခြေခံမေတ္တာကျင့်ဝတ်တရားများ လေ့ကျင့်ရမယ်။

ပဋိပက္ခစုံတဲ့တိုင်းပြည်

အရှင်တို့ရဲ့တိုင်းပြည်ရေးဟာ ပဋိပက္ခဖြစ်ပွားမှု အသက်ရင့်နေပါပြီ။ သက်ရင့်တဲ့ ပဋိပက္ခဟာ ကြမ်းတမ်းတဲ့ ပြဿနာတွေသာ မွေးထုတ်တယ်။ လူမျိုးရေးပဋိပက္ခ၊ နှိပ်စက် ၅ ရန်ပြုမှု ပဋိပက္ခ၊ အုပ်ချုပ်ရေးပဋိပက္ခ စတဲ့ ပဋိပက္ခစုံတဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည် ဖြစ်လာခဲ့ရ တာဟာ ဖန်တီးသူတွေရဲ့ စိတ်ကူးနောက်ကို လိုက်ပါဖြစ်ရတဲ့ နိုင်ငံရေးကြောင့်ပါ။ “ငါ လုပ်ရင်ဖြစ်တယ်” ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးစိတ်သန်းတွေကြောင့် (ထင်တိုင်းလုပ်တဲ့ အပြုအမူကြောင့်) မြန်မာ့လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးဟာ မတည်ငြိမ်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ ဒီလိုဖြစ်အောင် ဖန်တီးလိုစိတ် မရှိ (မပါ)ပေမယ့် ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ အဆိုးတရားတွေကြောင့် သမိုင်းမှာ ပြင်ဆင်လို့ မရတာတွေ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။

ထာဝရအေးငြိမ်းရေးအတွက်

အရှင်တို့ဟာ အနာဂတ်ကို မျှော်လင့်မထားကြတဲ့သူတွေ မဟုတ်ပါ။ မျှော်လင့်ချက် ဆိုတာ လွယ်ကူစွာနဲ့ မစွန့်လွှတ်နိုင်ပါ။ မျှော်လင့်ချက်နဲ့ အားနည်းချက် တွေ့ရတာမျိုးဟာ ဘဝမှာ အရှုံးဆုံးပါပဲ။ အရှင်တို့ဘဝဟာ ခေတ္တမဟုတ်ပေမယ့် ထာဝရအေးငြိမ်းရေးအတွက် ကိုတော့ ရည်ရွယ်ချက်ထားပြီး မျှော်လင့်နေကြတယ်။ အားလုံးက လူသားတွေပါ။ ပျော်ပျော် ရွှင်ရွှင် ချမ်းချမ်းသာသာနဲ့ နေထိုင်လိုကြပါတယ်။ မျှော်လင့်သလို မဖြစ်လာတဲ့ကိစ္စများ မဖြစ်လိုကြပါ။ လူ့ရဲ့သဘောမှာ အပျက်အစီးမရှိတဲ့ ဝန်းကျင်ပဲ ဖြစ်ချင်ကြတယ်။ မြင်ချင်ကြ တယ်။ ငြင်းပယ်မှု၊ ထုတ်ပယ်မှုများကို မလိုချင်ကြပါ။

အုတ်မြစ်ကောင်း

ဘယ်မူ၊ ဘယ်ဝါဒ၊ ဘယ်သူတွေမဆို အပြုအမူ မကောင်းမှု ပါတတ်တယ်ဆိုတာ ကို နားလည်ထားရမယ်။ အဲဒီသဘောတရားဟာ မေ့ပစ်လို့ မရတဲ့ သတိပေးသဘောတရား ပဲ။ နိုင်ငံရေးဟာ စုံလင်တဲ့၊ အကြမ်း၊ အနုသဘောတရားတွေ ပါတယ်။ ရန်ငြိုးအာဃာတ ထားတဲ့ နိုင်ငံရေး၊ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်တဲ့နိုင်ငံရေး၊ ဒဏ်ခတ်မှု အပြစ်ဖို့မှ မပါတဲ့နိုင်ငံရေး စတဲ့ နိုင်ငံရေးမှာ မြန်မာပြည်နိုင်ငံရေးဟာ အခက်ဆုံး အစမ်းသပ်ခံနိုင်ငံရေးမျိုးလို ဖြစ်နေ တယ်။ ရန်သူနောက်ကို လိုက်တဲ့သူဟာ တစ်နေ့နေ့မှာ ရန်သူစက်ကွင်းနဲ့ မလွတ်သလို စည်းစနစ် ယိုယွင်းပျက်စီးတဲ့နိုင်ငံရေးပုံစံ မဖြစ်အောင် မြန်မာ့နိုင်ငံရေးကို အုတ်မြစ်ကောင်း တည်ထားပေးနိုင်ရမယ်။

လေ့လာသုံးသပ်ဖို့လို

မြန်မာပြည်မှာ စေ့စပ်လို့ မရတဲ့ နိုင်ငံရေး မရှိပါ။ မကောင်းဆိုးဝါးလုပ်နေတဲ့ နိုင်ငံရေးလည်း မရှိပါ။ အဆိုးအပြစ်တွေကို ဝေဖန်သုံးသပ် ပိုင်းခြားတတ်တဲ့ နိုင်ငံရေး ဖြစ်အောင် မြန်မာနိုင်ငံရေးလောကကို ဖန်တီးပေးနိုင်ရမယ်။ ကောင်းတဲ့နိုင်ငံရေးကို- ဖန်တီး ပေးတဲ့ အချိန်မှာ လှည့်စားမှုများခံရတတ်တယ်။ လှည့်စားမှုများတဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ ယုတ်မာ မှုတွေ ဖြစ်တတ်တယ်။ ယုတ်မာမှုမရှိတဲ့ နိုင်ငံရေးသာ တရားမှန်ဘက်ကို ရပ်တည်တယ်။ အထူးသဖြင့် ယုတ်မာမှုအချင်းချင်း ထောက်ပံ့ကူညီတဲ့နိုင်ငံရေး ဖြစ်လာရင် အဲဒီဖြစ်စဉ် အတိုင်း ရပ်တည်တဲ့နိုင်ငံရေးအားလုံးက တည်မြဲတယ် မရှိပါ။ တည်မြဲသန့်ရှင်းမှု မရှိတဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ ယုတ်မာရေးပဲ အကျိုးပေးသွားကြတယ်။

ဒီနေရာမှာ နိုင်ငံရေးမြင်ကွင်းသဘောတရားတစ်မျိုး ဆွေးနွေးလိုပါတယ်။ မကောင်း ဆိုးဝါးကို ကျူးလွန်တဲ့နိုင်ငံရေးကို ဘယ်သူမှ မထောက်ခံပါ။ (အားမပေးပါ။) ဦးဆောင်သူက အာဏာ အပြည့်အဝ အားစိုက်ထည့်ရင် အားစိုက်တဲ့သူကို ရန်ငြိုး(အာဃာတ) မထားဖို့ လိုတယ်။ သူ့ရဲ့လုပ်ငန်းကိုလည်း ဝိရောဓိ (ဆန့်ကျင်ဘက်) မလုပ်ဖို့လိုတယ်။ နောက်ဆုံး ချစ်ခင်မှုတရားမပါတဲ့ အဲဒီနိုင်ငံရေးဟာ သူ့အလိုလို အားကုန်ပြီး ရုပ်သိမ်းသွားမယ် ဆိုတာ နားလည်စေချင်တယ်။ လုပ်နေရင်းနဲ့ ရုပ်သိမ်းရတဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ ရည်ရွယ်ချက်မပါတဲ့ နိုင်ငံရေးပါ။ ခေါင်းဆောင်မှု မပါတဲ့ နိုင်ငံရေးပါပဲ။ အဲဒီလို နိုင်ငံရေးမျိုး မြန်မာပြည်မှာ ရှိခဲ့ဖူးပြီလား ဆိုတာ လေ့လာသုံးသပ်ဖို့ လိုပါတယ်။

ကံမြောက်တဲ့နိုင်ငံရေး

လူတွေဟာ နိုင်ငံရေးဘုံသားအဖြစ် နေကြတာကို ကိုယ်တိုင်မသိကြပါ။ အခက်ဆုံး စမ်းသပ်မှုပါတဲ့ နိုင်ငံရေးကိုလည်း နားမလည်ကြပါ။ ပြောင်းလဲလာတဲ့ နိုင်ငံရေးစည်းစနစ် ကိုလည်း အများအပြား နားမလည်နိုင်ကြသေးပါ။ ယိုယွင်းပျက်စီးသွားကြတဲ့ လူမှုကမ္ဘာကို နိုင်ငံရေးရဲ့ စနစ်အောက်ကိုတော့ တဖြည်းဖြည်း ရောက်သွားကြပြီ ဆိုတာကို သိနေကြပါပြီ။ အနှစ်အဖြစ် လိုက်နာကျင့်ကြံမှုရှိတဲ့ နိုင်ငံရေးကို မြန်မာပြည်မှာ ထွန်းကားအောင် လုပ်ပေး ရမယ်။ တည်ထောင်ပေးရမယ်။

အရှင်တို့ မြန်မာပြည်ဟာ အောက်ဘက်ကို စီးဆင်းတဲ့ရေနဲ့ တူတဲ့ နိုင်ငံရေး ရှိနေတယ်။ ထွက်ပေါက်ရတဲ့ရေမို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ စီးဆင်းနေကြတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီဥပမာနဲ့တူတဲ့ နိုင်ငံရေးမျိုးလို မြန်မာပြည်မှာ မရှိအောင် ဝိုင်းဝန်းကူညီကြရမယ်။ နိုင်ငံရေးဆိုတာ အရည်အသွေးအဆုံးအစ မမြင်နိုင်ပါ။ မတည်ငြိမ်တဲ့နိုင်ငံရေးကို လှည့်စားမှ ပရိယာယ်များတယ်။ လှည့်စားမှုပါတဲ့နိုင်ငံရေးအားလုံး ကံမြောက်တဲ့ နိုင်ငံရေးတွေချည်းပါပဲ။

လူထုတွေ ရွေးချယ်

ဦးဆောင်တဲ့ (နိုင်ငံရေးသမား) သူဟာ ကံကို မကျူးလွန်ပါဘူးလို့ ယုံလို့မရပါ။ ပြည့်စုံတဲ့ ခံယူမှုမရှိတဲ့သူဟာ ဓားမိုးအုပ်စိုးတဲ့ မင်းစိုးရာဇာတွေရဲ့ဘက်ကို အားပေးတတ် တယ်။ မတရားမှုတွေ၊ အနိုင်ကျင့်မှုတွေ၊ ဖိနှိပ်မှုတွေ လုပ်ရဲတယ်။ ကိုင်ရဲတယ်။ ရတဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို မကောင်းမှုနဲ့ အသုံးချရဲတယ်။ ဒီအကြောင်းကို ရင်ဆိုင်နေကြရမယ့် ပြည်သူတွေများရှိရင် ဦးဆောင်တဲ့ ခေါင်းဆောင်ဟာ ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ ပြောင်းလဲချက်ကို အတိအကျ စွမ်းပကား ရှိရမယ်။ အမြင်သစ်တွေ၊ ကြိုးစားအားထုတ်မှုသစ်တွေ နားလည်ရှ မယ်။ ဖျက်ဆီးတဲ့သူတွေက သွယ်ဝိုက်တဲ့နည်းတွေနဲ့ လုပ်နေကြမှာပါပဲ။ သွယ်ဝိုက်မှုအမျိုးမျိုး ထိုးနှက်တဲ့ နိုင်ငံရေးကိစ္စမျိုးကို သိမ်းပိုက်မှု မပြုနိုင်အောင် ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်များ ရပ်စဲပစ်ဖို့ ပြည့်ပြည့်စုံစုံ ဖော်ပြနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးစကားလုံးကို လူထုထဲရောက်အောင် ပေးပို့နိုင်ရမယ်။ အဲဒီခေါင်းဆောင်ကိုသာ လူထုတွေ ရွေးချယ်ကြရမယ်။

ပရမတ်လူသား

လူ့အဖွဲ့အစည်းသမိုင်းမှာ မိသားစုသမိုင်း၊ နိုင်ငံရေးသမိုင်း၊ နိုင်ငံတကာသမိုင်း စတဲ့ သမိုင်းတင်ပြီး အဆင့်ဆင့် ရှိခဲ့တယ်။ ဒီလို လူ့သမိုင်းအကြောင်းကို အဆင့်ဆင့် မှတ်တမ်းတင်လာနိုင်ခဲ့တာဟာ တိုင်းပြည်ကို ဦးဆောင်တဲ့သူက တော်လို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ခေါင်းဆောင်သူတို့ရဲ့ အရည်အသွေး (အရည်အချင်း)ဟာ ပြည့်စုံခြင်းမရှိနိုင်ဟု ဆိုပေမယ့် စွမ်းအားပြည့်ဝမှုတော့ ရှိကြတယ်။ ခေါင်းဆောင်သူဟာ အရာရာတိုင်းကို စွန့်ရဲသူများ ဖြစ်တာကြောင့် ပရမတ်လူသားတွေများ ဖြစ်ကြတယ်။)လူတကာတွေအတွက် အသက်ကို သံသရာအဆက်ဆက် ဝတ်မပျက်တမ်း ပေးနိုင်သူရဲ့ဘဝကို ချစ်ခြင်း၊ မုန်းခြင်းနဲ့ ပြည်သူများ အတွက် ဇီဝိတပရိစ္စာဂ (အသက်ကို စွန့်ခြင်း) ပြုတယ်။ အဲဒီအလုပ်ဟာ မြင့်မြတ်သူတို့က ရွေးယူတဲ့အလုပ် ဖြစ်တယ်။ မြင့်မြတ်သူကသာ ပေးဆက်နိုင်ကြတယ်။ 

လူသားတွေရဲ့ ဇာတိအိမ်

မိသားတစ်စု အဆင့်ဆင့် တိုးတက်အောင် တည်ဆောက်နိုင်ဖို့ဟာ မေတ္တာတရားပဲ ရှိပါတယ်။ မေတ္တာတရားဟာ လူ့အရည်အချင်းဂုဏ်ကို မွေးထုတ်တယ်။ လူ့ဘဝတန်ဖိုးကို နားလည်နိုင်တဲ့ အသိစိတ်ဓာတ်ဟာ မေတ္တာတရားပါပဲ။ လူမှုဘဝလောကကို လေ့လာပါ။ ပျော်ရွှင်ချမ်းသာမှုများ ရလာကြပြီဆိုရင် အသိစိတ်ဓာတ်ထားနိုင်တဲ့ အသိပညာများ ရလာပြီလို့ သိနိုင်တယ်။ ပျော်ရွှင်မှုအစစ်အမှန်မျိုး ဖြစ်လာပြီဆိုရင် အေးချမ်းမှု၊ ချမ်းသာမှုများ တစ်ကမ္ဘာ လုံး လွှမ်းခြုံသွားမှာပါပဲ။ လောကမှာ ဘယ်သူမဆို ချစ်ခင်ကြင်နာမှုတရားကို လိုချင်ကြတာ

ချည်းပါပဲ။ လူတွေဟာ တူညီတည်ရှိတဲ့ မေတ္တာတရားရှိဖို့ အမျှဝေငှမှု ရှိကြရမယ်။ ဘဝချင်း တူညီနေခြင်း ဖြစ်လာအောင် ကြိုးစားရမယ်။ တူညီခြင်းဘဝကြောင့် နိုင်ငံရေးပထဝီ ဂြိုဟ်ငယ်တစ်ခု ဖြစ်လာမယ်။ တခြားသီးခြားဂြိုဟ်ငယ်က မဟုတ်တဲ့ ဒီဂြိုဟ် (ဂေဟသိတ) လေးရဲ့ တန်ခိုးဂုဏ်ကြောင့် လူသားတွေရဲ့ ဇာတိအိမ်ဟာ တစ်ခုတည်းနဲ့ လောကလူ့ရွာကို တည်ဆောက်နိုင်ကြတယ်။ “ကမ္ဘာတစ်ခု မိသားစုတစ်စု” ဆိုတာ ဒီသဘောတရားပါပဲ။

အရှင်တို့ဟာ ပွင့်လင်းနွေးထွေးတဲ့ နှလုံးသားကို ဘာကြောင့် မမွေးထားနိုင်ကြပါ သလဲ။ ဘာကြောင့် မုန်းစိတ်တွေ များများစားစား ထားနိုင်ကြသလဲ။ လူ့ဇာတိကို ဘာကြောင့် တစ်ခုတည်း မထားနိုင်ကြပါသလဲ။ တကယ်တော့ ယနေ့ကမ္ဘာမှာ ပွင့်လင်းနွေးထွေးနေတဲ့ နှလုံးသားတွေ ထားသင့်တဲ့အချိန်အခါ ရောက်ပြီ မဟုတ်လား။ လူနေမှုကမ္ဘာမှာ ကျင့်ဝတ် ဆိုင်ရာ၊ သန့်စင်မွန်မြတ်မှုဆိုင်ရာ၊ ဘာသာရေးဆိုင်ရာတာဝန်တော့ မထားသင့်တော့ပါ။ လူသားအားလုံးရဲ့ ရှင်သန်နေထိုင်မှုဆိုင်ရာတာဝန်ကို ဖြစ်လာသင့်ပြီလို့ ထင်ပါတယ်။ 

အလုပ်မဖြစ်တဲ့ ရက်တိုအကျိုးစီးပွားကို ရှောင်ရှားနိုင်ပါစေ။
မိသားတစ်စု အဆင့်ဆင့် တိုးတက်အောင် တည်ဆောက်နိုင်ဖို့ဟာ မေတ္တာတရားပဲ ရှိပါတယ်။ 
မေတ္တာတရားဟာ လူ့အရည်အချင်းဂုဏ်ကို မွေးထုတ်တယ်။ 
လူ့ဘဝတန်ဖိုးကို နားလည်နိုင်တဲ့ အသိစိတ်ဓာတ်ဟာ မေတ္တာတရားပါပဲ။

ကိုးကား။ တောမှီရဟန်း၏ “အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၂၀၁၆)၊ စာမျက်နှာ ၁၀၅-၁၁၀၊ အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၆)” မှကောက်နုတ်ရေးသားဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။

Loading

Categories
တောင်ကလေးဆရာတော် (တောမှီရဟန်း) ရေးသားသော စာအုပ်များ နိုင်ငံရေး အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး

အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၅)

အမျက်မပါတဲ့ တုံ့ပြန်မှု 

နိုင်ငံရေးလောကမှာ (လူမှုရေးလောကမှာ) ဖိစီးနှိပ်စက်ကြမှုကို မကောင်းမှုဖြင့် မတုံ့ပြန်ရပါ။ ခွင့်လွှတ်ပါ၊ သည်းခံပါ။ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ရင်ဆိုင်ပါ၊ တုံ့ပြန်ပါ။ ဖိစီးတဲ့ သူက ပြောင်းလဲမှု မဖြစ်လာဘဲ ပိုပြီးတော့ မိုက်ကန်းလာရင် အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး တုံ့ပြန်မှုပြုပါ။ သဘောထားကောင်းကောင်းနဲ့ တုံ့ပြန်ပါ။ ဒေါသပါတဲ့ တောင်းဆိုမှုများ လုပ်လာခဲ့ရင် အမျက်မပါတဲ့ တုံ့ပြန်မှုနဲ့ လုပ်ပေးသွားပါ။ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုကို ရဲရဲရင့်ရင့် ခိုင်ခိုင်မြဲမြဲ ရင်ဆိုင်ပါ။ ဒုက္ခဆင်းရဲမှုဟာ ထာဝရမဟုတ်တာကြောင့် ဖိစီးနှိပ်စက်ကလူပြုတဲ့ အလုပ်ဟာ ထာဝရ မဟုတ်ကြောင်း မြင်ရမယ်။

မြန်မာ့နိုင်ငံရေးဟာ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ တည်ထောင်ထားတဲ့ နိုင်ငံရေးဖြစ်အောင် ကြိုးစားရမှာပါ။ အကြမ်းမဖက်မှုကို သွန်သင်တဲ့နိုင်ငံရေးမျိုး အမွေပေးခဲ့တဲ့နိုင်ငံရေးပါ။ အကြမ်းဖက်မှုကို ဖွဲ့စည်းတဲ့နိုင်ငံရေးဟာ ချီးကျူးထောမနာမှု မရှိပါ။ သူတို့ရဲ့ ရဲစွမ်းသတ္တိကို လည်း မချီးမွမ်းနိုင်ပါ။ နိုင်ငံရေးလမ်းပြမှုအမှားဟာ မြန်မာပြည်မှာ မရှိပါ။ မြန်မာပြည်မှာ သေဆေးနိုင်ငံရေး မရှိပါ။ 

စုပေါင်းထိန်းသိမ်း

အရှင်တို့ဟာ မုန်းတီးမှုကို သွန်သင်ပေးတဲ့ အဆုံးအမမျိုးကို နားထောင်ရန် အသင့် ရှိပါတယ်။ နာခံရန်အတွက် ကောင်းတဲ့ အဆုံးအမမှအပ အခြားသီးခြားနာခံရန် အကြောင်း မရှိပါ။ အရှင်တို့ရဲ့ နှလုံးသားဟာ စွမ်းအင်အပြည့်ပါ။ ကြမ်းတမ်းတဲ့အင်အားတွေကို ရင်ဆိုင် နိုင်တဲ့ စွမ်းအင်အပြည့် ရှိပါတယ်။ အရှင်တို့ဟာ ခေတ်သစ်နိုင်ငံရေးစနစ်ကို မတီထွင်ပါ။ခေတ်ဟောင်းနိုင်ငံရေးစနစ်ကိုလည်း မပစ်ပယ်ပါ။ နိုင်ငံရေးဟာ ယဉ်ကျေးမှုတရားနဲ့ ဆန့်ကျင် လာရင်တော့ ကိုယ်ပိုင်စွန့်လွှတ်မှု အပြည့်အဝထားပြီး လူမျိုးနဲ့တိုင်းပြည်ကို ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်ဖို့ ပြင်စရာမလိုတဲ့သူပါ။

အရှင်တို့ရဲ့ မြန်မာပြည်နိုင်ငံရေးဟာ မရင့်ကျက် မမှည့်သေးတဲ့ နိုင်ငံရေးပါ။ ဖျက်မယ်ဆိုရင် ပျက်လွယ်တဲ့နိုင်ငံရေးပါ။ ဒီအကြောင်းကို ဒီလိုပြောမိလို့ အချို့က နှစ်သက် ကြမှာ မဟုတ်ပါ။ မရင့်ကျက်သေးတဲ့ ကျင့်ဝတ်တရားဟာ အပေါင်းလက္ခဏာ မဖြစ်ပါ။ အရှင်တို့ဟာ မြင့်မြတ်တဲ့၊ ရိုးဖြောင့်တဲ့ လူမျိုး ဖြစ်ဖို့ လိုပါတယ်။ တိုင်းပြည်စည်းကမ်းလည်း မြင့်မြတ်ပြီး ရိုးဖြောင့်တဲ့ စည်းမျဉ်း စည်းကမ်း ဥပဒေနဲ့ သတ်မှတ်ပြဋ္ဌာန်းထားပါတယ်။ အရှင်တို့ရဲ့စည်းကမ်းဟာ ချိုးဖောက်မှု၊ ပျက်သုဉ်းမှု မရှိပါ။ ချိုးဖောက်ခြင်းဟာ ပျက်သုဉ်း ခြင်းပါပဲ။ ပျက်သုဉ်းမှုအမျိုးမျိုးဟာ ဆင်းရဲမှုအမျိုးမျိုးပါပဲ။ အရှင်တို့ရဲ့ နေထိုင်တဲ့ မြန်မာပြည် ကို လှပအောင် ပြင်ဆင်ခြင်းအမျိုးမျိုးနဲ့ အလုပ်အကျွေးပြုရမယ်။ ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်မှု ပြုရမယ်။ တာဝန်မဲ့စွာ မနေအပ်ပါ။ ဖျက်ဆီးတဲ့အင်အား အစွမ်းတွေ လုပ်လာရင် ဖျက်ဆီး နိုင်တဲ့ အင်အားနဲ့ ကာကွယ်ထိန်းသိမ်းကြရမယ်။ မြန်မာပြည်ဟာ တစ်ဖက်စောင်း ယိုယွင်းမှု မရှိအောင် စည်းမျဉ်းဘောင်တွေကို ချိုးဖောက်လာမယ့်အရာတွေ ပေါ်လာရင် အကြမ်းဖက်မှု မပါတဲ့တရားနဲ့ စုပေါင်း ထိန်းသိမ်းကြရမယ်။

သူတော်ကောင်းမွေးဖွားတဲ့ တိုင်းပြည်

အရှင်တို့ရဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ အမြိုက်ဝတ်ရည်ကို သောက်သုံးရမယ့် နိုင်ငံတော် ဖြစ်အောင် အလုပ်အကျွေးပြုရမယ်။ အကြမ်းမဖက်သည့်တရား၊ စွန့်လွှတ်မှုတရား၊ မြင့်မြတ် သော တရားနဲ့ ကြောက်ရွံ့ခြင်းတရားအပေါင်းမှ ကင်းဝေးအောင် အားထုတ်ရမယ်။ အရှင် တို့ဟာ တိုင်းပြည်ရဲ့ ငြိမ်းချမ်းတဲ့အရသာကို ကိုယ်စီ ခံစားရအောင် မိမိအတွက်ကို ငဲ့ကွက်မှု ကင်းကင်းနဲ့ အကျိုးထူးတရားများ ထွန်းကားအောင် မတွန့်မဆုတ်ဘဲ ကြိုးစားပေးရမယ်။ သူတော်ကောင်း မွေးဖွားတဲ့ တိုင်းပြည်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားရမယ်။ သူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်၊ စွမ်းရည်သတ္တိ ထက်မြက်သူများ ထွန်းကားတဲ့တိုင်းပြည် ဖြစ်လာရင် ကြောက်စိတ်ကင်းဝေး လာတဲ့သူတွေ ဖြစ်လာမယ်။ အရှင်တို့ရဲ့ တိုင်းပြည်ဟာ အလွယ်တကူနဲ့ တည်ထောင်ထားတဲ့ တိုင်းပြည် မဟုတ်လေတော့ အလွယ်တကူနဲ့ နှောင့်ယှက်ကလူ ပြုနိုင်ကြမယ့် တိုင်းပြည် မဟုတ်ပါ။

ဒဏ်ထိတဲ့စိတ်

အရှင်တို့ဟာ တိုင်းပြည်ရဲ့ လွတ်လပ်ရေးကို အလွန် တန်ဖိုးထားပါတယ်။တန်ဖိုး မရှိတဲ့ လွယ်ကူမှု အကျင့်တရားတွေ ပြဿနာတွေ မရှိပါ။ မိဘဘိုးဘွားတွေ အစဉ်အဆက် ခံစားလာခဲ့ရတဲ့ အခက်အခဲတွေကို အလွန်နားလည်ပါတယ်။ မမေ့ပါဘူး။ အရှင်တို့ရဲ့စိတ်ကူးမှု ဟာ စိတ်သန့်တွေပါ။ အမျက်မုန်းတဲ့ စိတ်ကူးမျိုးတွေ မရှိပါ။ အရှင်တို့ကို မုန်းတီးကြတဲ့ သူတွေ ရှိမှာပါ။ ပြဿနာရှာတဲ့လူတွေ ရှိမှာပါ။ ဖျက်ဆီးကြမယ့်သူတွေ ရှိကြမှာပါ။ အဲဒီ သူတွေရဲ့ အပေါ်မှာ နွေးထွေးတဲ့ စိတ်ထားနဲ့ ဆက်ဆံသွားမှာပါ။ တစ်ဖက်ရ အနိုင်မျိုး၊ သို့မဟုတ် အသာမျိုးနဲ့ မဆက်ဆံပါ။ မလုပ်ပါ။ လူတိုင်းဟာ ပြောင်းလဲတဲ့အရာကို စိတ်ဝင်စား ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြောင်းလဲမှုကို မတရားတဲ့ ပြောင်းလဲမှုမျိုးကို မလိုလားပါ။ ပြောင်းလဲမှ ဆိုတာ ကောင်းစားရေး လုံခြုံရေးရှိရပါမယ်။ အဲဒီတရားမပါရင် ဆင်းရဲဒုက္ခ မလျော့ပါး နိုင်ပါ။ သက်ရှိအားလုံးဟာ ဆင်းရဲတဲ့ဒဏ်ကို ကြောက်ကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့အတွင်းစိတ်ဟာ အဲဒီဒဏ်ကို ပေးမတွေ့လိုပါ။ ဒဏ်ထိတဲ့စိတ်ဟာ ဒဏ်ရာအမြဲတမ်း စွဲကပ်နေတဲ့အတွက် အားလုံး မလုပ်နိုင်ခြင်းဟာ စိတ်ဒဏ်ရာ ရနေလို့ပါပဲ။

အကျိုးမရှိတဲ့ မျှော်လင့်ခြင်း မဖြစ်အောင်

အရှင်တို့ဟာ လက်ရုံးစွမ်းရည်အားကိုးမှုကို လျှော့ချရမယ်။ စိတ်နှလုံးစွမ်းရည်ကို မြှင့်တင်ရမယ်။ ရိုးဖြောင့်ပြီး အပြစ်အနာဆာ ကင်းစင်ရမယ်။ လူတွေပြုတဲ့အပြစ်ကို နားလည် ရမယ်။ လူတွေစိတ်ကို မနာကြည်းအောင် ပြုပြင်ပေးရမယ်။ နောက်တစ်ခုဆိုတာ မနက်ဖြန် မရှိပါဘူး။ ပြည်သူဘဝကောင်းစားရေးကို ခုချက်ချင်းပဲ လုပ်ကျွေးပါ။ မျှော်လင့်ချက်နဲ့ အသက်ရှင်ခြင်းလို့ ဆိုပေမယ့် အကျိုးမရှိတဲ့မျှော်လင့်ခြင်း မဖြစ်အောင် မျှော်လင့်ကြသူတွေ အတွက်ကိုလည်း စဉ်းစားပေးရမယ်။ အရှင်တို့ဟာ ချမ်းသာကြွယ်ဝတဲ့သူတွေ မဟုတ်ကြပေမယ့် ချမ်းသာကြွယ်ဝတဲ့သူကို မဖျက်ဆီးပါ။ အကယ်၍ ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုကြောင့် အများ သူငါ ဒုက္ခပွားမှုဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ကျေနပ်မှုအမျိုးမျိုးနဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကို မပျက်အောင် စုပေါင်း ၂ ထိန်းသိမ်းပေးဖို့ ဆန္ဒအပြည့်အဝ ရှိပါတယ်။ လူ့ကျင့်ဝတ်နဲ့ ညီညွတ်မှုမရှိတဲ့ ကြွယ်ဝမှုဟာ တိုင်းပြည်မှာ မိုးလိုတောင်လို ပုံလာသည့်တိုင် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ဖြေရှင်းသွားမယ်။ စိုးရိမ်မှ အမျိုးမျိုး မဖြစ်စေရပါ

အဓိပ္ပာယ်တစ်ခုနဲ့ နေကြတဲ့သူတွေ

အရှင်တို့ရဲ့စိတ်ဟာ ခိုင်မြဲပါတယ်။ တည်ကြည်ပါတယ်။ သန့်ရှင်းပါတယ်။ စင်ကြယ် ပါတယ်။ ယုံကြည်ချက်လည်း မပျက်ပါဘူး။ ကြောက်တဲ့ ကြောက်စိတ်တွေ မရှိပါဘူး။ သည်းခံခြင်း၊ စိတ်ရှည်ခြင်း အမြဲတမ်းထားပါတယ်။ သင့်တော်တဲ့အချိန်တိုင်းမှာ သုံးပါတယ်။ အရှင်တို့ရဲ့စိတ်ဟာ အရာတိုင်းကို မတုံ့ပြန်ပါဘူး။ အရှုံးလည်း မပေးပါဘူး။ ညီမျှပါတယ်။

အရှင်တို့ဟာ အရေးနိမ့်သူ၊ ရှုံးတဲ့သူ မဟုတ်ပါ။ အဓိပ္ပာယ်တစ်ခုနဲ့ နေကြတဲ့သူတွေပါ။ အရှင်တို့ဟာ ဒီတိုင်းပြည်ရဲ့ အကျိုးကို မလုပ်ခဲ့ရလို့ နောင်တကြီးစွာ မျက်စိမှိတ်ရတာမျိုး မဖြစ်ချင်ပါ။ နောင်တ တသသနဲ့ (မသေသွားချင်ပါ) နေနေတဲ့သူ မဟုတ်ပါ။

အထွက်တံခါး မဖြစ်အောင် သတိထား

အရှင်တို့ဟာ အရာရာကို ပေးနိုင်စွမ်းရှိသူ ဖြစ်အောင် စွမ်းနိုင်သူအဖြစ် ခံယူထား ပါတယ်။ သနားကြင်နာမှု၊ ချစ်ခင်မှု၊ ရိုးသားဖြောင့်မတ်မှု၊ မှန်ကန်မှု၊ တရားမျှတမှုရှိတဲ့ သူတွေပါ။ ကိုယ့်စိတ်နဲ့ အတူတူ ထားတဲ့သူတွေပါ။ အမှန်ကို ရှောင်တဲ့သူ မဟုတ်ပါ။ အသေးအဖွဲကိစ္စနဲ့ ရှုပ်ထွေးအောင် မလုပ်ပါ။ ရတဲ့အခွင့်ကောင်းနဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို မပျောက် ပျက်သွားစေချင်ပါ။ အဖိုးတန်တဲ့ဂုဏ်ရည်ကို ကိုယ်ပိုင်ရဖို့ အားထုတ်ကြတဲ့သူတွေပါ။

အရှင်တို့ဟာ ခက်ခဲတဲ့ (နက်နဲတဲ့) နိုင်ငံရေးအတွေးတွေ ရှိကြပါတယ်။ ခက်နေတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို နားမလည်နိုင်လောက်အောင် မရှိပါဘူး။ မှားယွင်းမှုဆိုတာ အခွင့် အရေး မပေးရပါ။ အသေးအဖွဲတောင် မရှိရပါ။ ရှိတဲ့ အခွင့်အရေးကို အလကားအဆုံးရှုံး မခံပါ။ နောက်ဆုံး အရှင်တို့ဟာ ဘယ်လို ပိုင်ဆိုင်မှုမျိုးမဆို အထွက်တံခါး မဖြစ်အောင် သတိထားရမယ်။ 

လောက၌အားကိုးရာမဲ့ လမ်းပြပေးသူ၊
ကူးဖြတ်သူအတွက် တံတားခင်းသူ၊
အသက်အန္တရာယ်အတွက် ဘေးမဲ့ပေးသူ၊
အမှောင်ထုအတွက် အလင်း ပေးသူ၊
လူသားထုအတွက် အလုပ်အကျွေးပြုသူ
ဖြစ်ရမည် မဟုတ်ပါလား။

Loading

Categories
တောင်ကလေးဆရာတော် (တောမှီရဟန်း) ရေးသားသော စာအုပ်များ တောမှီရဟန်း နိုင်ငံရေး အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး

အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၁) 

အကြမ်းဖက်မှုမပါဘဲ (နှလုံးရည်သက်သက်) တရားဥပဒေဘောင် အတွင်းသက်သက်နဲ့ အောင်မြင်လာတဲ့ နိုင်ငံရေးဟာ အဟိံသာ၊ သို့မဟုတ် အဝိဟိံသာ၊ သို့မဟုတ် သစ္စာဂရဟ၊ သို့မဟုတ် အကြမ်းမဖက်တဲ့ မေတ္တာတရား အောင်နည်း နိုင်ငံရေးလို့ ပဏာမနိဒါန်းအဖြစ် ဖွင့်ဆိုပြလိုက်ချင်ပါတယ်။ 

အကင်းပါးတဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး 

ထင်ရှားပေါ်လွင်တဲ့ အဖြေတစ်ခုရဖို့ (ဘယ်သူမဆို မိမိ) အလုပ်နဲ့ သက်သေပြရတယ်။ ကိုယ်တိုင်လည်း ဆုံးဖြတ်ရတယ်။ စောင့်ကြည့်တဲ့သူတွေကတော့ ဖြစ်ပျက်မှုအပြီးမှာ ဆုံးဖြတ်ပေးကြမှာပဲ။ စိတ်တိုင်းကျ၊ မကျတော့ မဆိုနိုင်ပါ။ အကြမ်းဖက်မှုမပါတဲ့ နှလုံးရည် သက်သက် လုပ်တဲ့ အလုပ်တွေအားလုံးဟာ ဘယ်သူမှတော့ အားရကျေနပ်ကြမယ် မထင်ပါ။ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များတဲ့သူတွေဆိုရင် ပိုဆိုးတာပေါ့။ အကြမ်းမဖက် (မပါ) တဲ့ အလုပ်ဟာ ဟန့်တားလို့လည်း မရနိုင်ပါ။ ပိတ်ပင်တားဆီးလို့လည်း မရပါ။ အကြမ်းမဖက်တဲ့ အလုပ်ဟာ သင်္ချာနည်းပုံစံလိုမျိုးလည်း သေချာပေါက် တွက်ချဲ့ (တွက်ချက်) ထားလို့လည်း မရပါ။ 

အဖြစ်အပျက်တစ်ခု၊ သို့မဟုတ် အခြေအနေတစ်ရပ်ကို (ပြုပြင်) ပြောင်းလဲဖို့ဟာ အကြမ်းဖက်မှုမပါတဲ့နည်းနဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုပြုမယ်ဆိုရင် အောင်မြင်မယ်၊ မအောင်မြင်ဘူး ဆိုတာ မပြောနိုင်ပါ။ အခွင့်အလမ်းကို ကြည့်ပြီး လုပ်စရာရှိသမျှကို လုပ်ဖို့ပဲ အရေးကြီး ပါတယ်။ အကင်းပါးတဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးဖြစ်အောင်တော့ လုပ်ရမယ်။

အများကြိုက်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး 

ဉာဏ်ထက်မြက်တဲ့သူ၊ ပညာရှိတဲ့သူ၊ လူရည်လူသွေးသွက်လက်တဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့် ဒီအကြမ်းမဖက်တဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးကို လုပ်ကိုင်နိုင်ဖို့ဟာ အရေးကြီးတယ်။ အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိုင်ငံရေးသဘောတရားဟာ ရေရှည်လုပ်ဆောင်ကြတဲ့ နိုင်ငံရေးသိပ္ပံ နည်းလမ်း မဟုတ်ပေမယ့် မိမိခံယူချက်နဲ့ ညီညွတ်တဲ့ နိုင်ငံရေးလုပ်ငန်းစဉ်ကို အများပြည်သူ လက်ခံကျင့်သုံးနိုင်တဲ့ နည်းစနစ်ဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု လုပ်ပေးနိုင်မယ် ဆိုရင်၊ တစ်နည်း ပြည်သူ့သဘောရှိတဲ့ (သဘောထား) အတိုင်း နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်များကို ပြုလုပ်ပေး နိုင်မယ်ဆိုရင် လက်နက်မပါတဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှ နိုင်ငံရေးသမိုင်းဟာ အများကြိုက်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှ ဖြစ်မှာပါပဲ။

ဒီနေရာမှာ –
(၁) လက်နက်ကိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးခံယူချက်နဲ့
(၂) လက်နက်ကိုင်ခြင်းမရှိတဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ် 
နှစ်မျိုးကို လေ့လာကြည့်ရှုနိုင်ပါတယ်။

လူတွေဟာ အကြမ်းမဖက်တဲ့၊ လက်နက်မကိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ကို ကိုယ်စီ ကိုယ်င နားလည်ကြမယ် ဆိုရင်၊ သို့မဟုတ် ကျင့်သုံးကြမယ် ဆိုရင် အသက်သေကျေမှု ကင်းမဲ့တဲ့ နိုင်ငံရေးမူဝါဒကောင်းတွေ ဖြစ်လာမှာပါပဲ။ လူသားတို့ရဲ့ အရင်းအမြစ် နိုင်ငံရေး လမ်းစဉ်ဟာ အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်မှအပ အခြားသော နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ဟာ အဆုံးအဖြတ်ပေးခြင်း မကောင်းတာ အမှန်ပါပဲ။

လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးမူဝါဒ

အဆုံးအဖြတ်ပေးခြင်းမကောင်းတဲ့ လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ဟာ ဒီမိုကရေစီ လမ်းစဉ် မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ် ဆိုတာလည်း အကြမ်းဖက်မှုကင်းမဲ့တဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ် မဟုတ်လေတော့ လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်၊ သို့မဟုတ် လူမှုဘဝနိုင်ငံရေး မူဝါဒ မဟုတ်သေးကြောင်း တွေ့မြင်နိုင်တယ်။ နိုင်ငံရေးကို အများအားဖြင့် တောင်းပွဲ၊ တိုက်ပွဲလုပ်လို့ရတဲ့ အနိုင်ရခြင်းကို နိုင်ငံရေးလို့ ဂုဏ်တင်ချင်ကြတယ်။ နိုင်ငံရေးဆိုတာ တောင်းပွဲ၊ တိုက်ပွဲမပါဘဲ အကြမ်းဖက်မှုမပါတဲ့ ညင်ညင်သာသာ လှလှပပ ပြုပြင်ပြောင်းလဲ တတ်တဲ့ နိုင်ငံရေးသည်သာ လူမှုဘဝကို အထောက်အကူပြုတဲ့ နိုင်ငံရေးလို့ ဆိုရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

လှည့်ကွက်

ခေတ်ကာလအခြေအနေကို သုံးသပ်ကြည့်တဲ့အခါ အခြားသော နိုင်ငံရေး လမ်းပြ မြေပုံတွေဟာ စုပေါင်း ပူးပေါင်း လုပ်ဆောင်တဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းပြမြေပုံအနေနဲ့ ရေးဆွဲတင်ပြလက်ခံကြတယ်။ ဒီနည်းဟာ နိုင်ငံရေးနည်းလမ်း မှန် မမှန်၊ ဟုတ် မဟုတ် သေချာစွာ မစဉ်းစားကြဘဲ ကြားခံလိုက်လံဆောင်ရွက်လုပ်ကိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးပါ။ အကျိုးအမြတ် ရယူ လိုကြတဲ့သူတွေရဲ့ လုပ်ကွက်၊ လှည့်ကွက် နိုင်ငံရေးပါပဲ။ အဲဒီလို နိုင်ငံရေးမျိုးဟာ အစိုးရနဲ့ ပြည်သူများ ခံစားရတဲ့ နိုင်ငံရေးပါ။ နိုင်ငံရေးပေါင်း တော်တော်များများ ခံစားခဲ့ကြရတယ်။ ဒီအပြောင်းအလဲဟာ တကယ့်ဒီမိုကရေစီကျင့်သုံးတဲ့ တိုင်းပြည်ကြီးတောင်မှ အလူးအလဲ ခံစားကြရတယ်။ ဒီလို ခံစားနေကြရတာကို လူတိုင်း နားလည်အောင်၊ သိအောင် အကင်း ပါးပါးလေးနဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲပေးရတာကြောင့် လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ဟာ အလွန် ခက်ခဲပြီး အလွန်သိမ်မွေ့အောင် ဆောင်ရွက်ရပါတယ်။

အခြေခံဥပဒေအစစ်

များသောအားဖြင့် ယနေ့ကျင့်သုံးနေကြတဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ဟာ စံနှုန်းမပါတဲ့ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်တွေ တွေ့ရတယ်။ မူရင်း မိမိတိုင်းပြည်ရဲ့ အခြေခံဥပဒေကို အားထားရမှာကို မတွေ့မမြင်ကြဘဲ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာက အခွင့်အရေးဥပဒေကို ပိုမိုပြီး လေးစားလိုက်နာရခြင်းမျိုး လုပ်နေကြရတယ်။ အဲဒီလို တက်လာမည့် နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်မျိုးဟာ မိမိတိုင်းပြည်အတွက် နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်မူဝါဒ အားနည်းပြီး တစ်ယောက်လာတစ်မျိုး၊ တစ်ဖွဲ့လာတစ်မျိုးနဲ့ လိုက်လံပြုပြင်ရေးဆွဲရတဲ့ ဥပဒေတွေ အမျိုးမျိုးဖြစ်လာပြီး အခြေအမြစ် မပိုင်တဲ့ အခြေခံတိုင်းပြည်အတွက် အခြေခံဥပဒေအစစ်တွေ ပျောက်သွားတတ်တယ်။

အခြေခံဥပဒေအစစ် ဆိုသည်မှာ မိမိလူမျိုးစရိုက်၊ အလေ့အကျင့်၊ တရားနဲ့ လျော်ကန်တဲ့ ဥပဒေပဲ ဖြစ်ရမယ်။ မိမိလူမျိုး အကျင့်စရိုက်နဲ့ မလျော်ညီတဲ့ အခြေခံဥပဒေ များကို ပြဋ္ဌာန်းကျင့်သုံးကြမည်ဆိုလျှင် ထိုဥပဒေကြောင့် နည်းလမ်းတွေ ပျက်စီးပြီး ပြည်သူ တွေပါ အမူအကျင့်တွေ ပျက်စီးကြကုန်တယ်။ လူတွေကို အုပ်ချုပ်တဲ့ပညာရေးဟာ နည်းဗျူဟာပညာရေးစနစ် ဖြစ်သည်ကြောင့် နိုင်ငံရေးနည်းဗျူဟာစနစ်ကို လိုက်နာခြင်း နည်းပညာဖြစ်အောင် နိုင်ငံတော် အခြေခံဥပဒေ ရေးဆွဲသည့်အချိန်မှာ စေ့စေ့စပ်စပ် သေသေချာချာ ရေးဆွဲရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

နည်းပညာ

ဒီနေရာမှာ ဒီလို စကားကို ဆိုချင်ပါတယ်။ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ရဲ့ လွတ်လပ်ရေးဟာ မှန်ကန်တဲ့ အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ လွတ်လပ်ရေးလိုပဲ တန်ဖိုးထားရင် မိမိရဲ့ အမျိုးသားနိုင်ငံရေး မူဝါဒကိုလည်း မိမိရဲ့ လွတ်လပ်ရေးလိုပဲ၊ သို့မဟုတ် မိမိ တိုင်းပြည်လွတ်လပ်ရေးနေ့လိုပဲ တန်ဖိုးထားရမယ်။ နိုင်ငံရေးနည်းပညာဟာ ကမ္ဘာ့အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ နိုင်ငံပေါင်းစုံအသင်းကြီး မပေါ်ပေါက်မီက နိုင်ငံရေးအတွေ့အကြုံရှိတဲ့ နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်အချို့က ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရှိတဲ့ နိုင်ငံတိုင်းကို မိမိ တွေးခေါ်ထားတဲ့ နိုင်ငံရေးမူဝါဒလမ်းစဉ်ကို လိုက်နာကျင့်သုံးနေထိုင် ကြအောင် ပြည်သူလူထုတွေကို သင်ကြားမှုပြုခဲ့တယ်။ သင်ကြားပေးထားတဲ့ နိုင်ငံရေးမူဝါဒ လမ်းစဉ်ဟာ လူမှုဘဝပြောင်းလဲမှု၊ ရပ်တည်မှု ဖွံ့ဖြိုးမှု၊ တိုးတက်မှုမပါတဲ့ နိုင်ငံရေးပညာ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အချို့နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ဟာ အသုံးမဝင်တော့ဘဲ လူဘုံအလယ်မှာ ပျောက်ကွယ်သွားကြရတယ်။

တာဝန်မဲ့လွန်းတာကြောင့်

ယနေ့တော့ နိုင်ငံရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု အစီအစဉ်အရ လူတိုင်းနှုတ်ဖျားက ဒီမိုကရေစီသက်သက်ပဲ ဆိုကြပြောကြတယ်။ ဒီမိုကရေစီ ခေတ်ရေစီးကြောင်းအရ ဒီနိုင်ငံရေး မူဝါဒဟာ လူသားဆန်တဲ့ နိုင်ငံရေးလို့၊ ဒါမှမဟုတ် လူသားအားလုံးကို အခွင့်အလမ်းနည်း ကောင်း နည်းမှန်ပေးတဲ့ နိုင်ငံရေးလို့ ဆိုလို့ ဖြစ်၊ မဖြစ် လေ့လာရမယ်။ များသောအားဖြင့် မြန်မာပြည်သူတွေဟာ တစိုက်မတ်မတ် လေ့လာရမယ့် နိုင်ငံရေးအကြောင်းကို နှစ်ပေါင်း များစွာက သင်ကြားရမယ် ဆိုတာကို အလေးမမူ ဂရုမထားဘဲ ခေတ်ရေစီးအတိုင်း သူထ ကိုယ်ထ၊ သူထိုင်ကိုယ်ထိုင် ပုံစံမျိုးနဲ့ နိုင်ငံရေးကို အကင်းမပါးကြတာကြောင့် နိုင်ငံတကာ နိုင်ငံရေး အပြောင်းအလဲကြောင့် အလူးအလဲနဲ့ ခံကြရတယ်။

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် နိုင်ငံရေးအကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိတဲ့ ရှေးခေတ် အဆက်ဆက်က မြန်မာနိုင်ငံရေးပညာကို နားလည်တဲ့ နိုင်ငံရေးပညာရှင်တွေဟာ လူးလူး လွန့်လွန့် နိုင်ငံရေးအတွေးအခေါ်တွေ မသင်၊ မပြပေးတာကြောင့် ယနေ့ မြန်မာလူထုတွေဟာ နိုင်ငံရေးအတွေးအမြင်တွေ အားနည်းကြပြီး ကမ္ဘာ့နိုင်ငံရေးမြင်ကွင်းကျယ်အလယ်မှာ မျက်နှာ ငယ်ရတယ်။ ဒီလို မျက်နှာငယ်ရလို့ အပြစ်တင်စောဒကတက်တာ မဟုတ်ပါ။ တာဝန်ရှိတဲ့ သူတွေဟာ တာဝန်မဲ့လွန်းတာကြောင့် ပြောရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

သမိုင်းပြသောစကား

ယနေ့လည်း အနယ်နယ်အရပ်ရပ်မှာရှိကြတဲ့ မြန်မာ့လူငယ်တွေဟာ နိုင်ငံရေးအတွေး အမြင် အားနည်းနေကြတာကို တွေ့ရတယ်။ နိုင်ငံရေး အလျင်အမြန် ပြန်လည်နိုးကြားလာ အောင် စည်းရုံးဟောပြောပြရသော လူငယ်အချို့ရဲ့ စကားတွေချည်း ကြားရတော့ အကြမ်း ဖက်မှုမပါတဲ့ နိုင်ငံရေးနည်း၊ သို့မဟုတ် မြန်မာလူမှုဘဝ နိုင်ငံရေးနည်းလမ်းကို ညွှန်ပြနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးစကားတွေ မပြောတတ် မဆိုတတ် ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။

ဝေဖန်ရေးအတိုင်းသာ ပြောရမယ်ဆိုရင် 
(၁) အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံ အားနည်းခြင်း။ 
(၂) စာပေ၊ ဗဟုသုတ ဆည်းပူးမှု အားနည်းခြင်းကြောင့်
ပြောစကား ဆိုစကားတွေမှာ အညာအဖျင်းတွေပါတယ်။ အတည်စကားကို ဆိုတတ် ခြင်းကြောင့် နိုင်ငံရေးစကားကို ဆိုနိုင်မယ်။ နိုင်ငံရေးစကားဟာ သမိုင်းပြသောစကား ဖြစ်ရမယ်။ အဆင့်ကျော်ပြီး စိတ်လောလောလားလား ပြောဟောတဲ့ စကားဟာ နိုင်ငံရေး မဟုတ်ပါ။ 

ခနော်ခနဲ့နိုင်ငံရေး

နိုင်ငံရေးအမြင်ဟာ လူတိုင်းမှာ ရှိဖို့လိုပေမယ့် လူတိုင်း နိုင်ငံရေးကို စိတ်မဝင်စား ပါ။ နိုင်ငံရေးပညာ ဆိုတာ မိမိ နေထိုင်တဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ရဲ့ အဓိကပညာရေးပါပဲ။ မိမိတိုင်းပြည်ကို ခနော်ခနဲ့နိုင်ငံရေးပညာနဲ့ အုပ်ချုပ်ပြီးနေရင် နိုင်ငံရေးဝါးဝတဲ့သူတွေရဲ့ လက်ချက်ကြောင့်နဲ့ လူမျိုးရော၊ တိုင်းပြည်၊ နိုင်ငံပါ ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်တယ်။ အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ ကျွန်သက်ရှည်ရတဲ့ မြန်မာပြည်သူတွေရဲ့ ဘဝသမိုင်းကို ပြန်ကြည့်ရင် မိမိတိုင်းပြည် ကို အုပ်ချုပ်စီမံတဲ့ မြန်မာပြည်နိုင်ငံရေး အုပ်ချုပ်မှုစီမံမှု အားနည်းနေသည်ကြောင့် ဆိုးကျိုးမှု တွေ အမျိုးမျိုး ခံစားနေရတယ်။ ယခုလည်း မြန်မာနိုင်ငံရေး နည်းပညာစွမ်းအင်ကို တိုးမြှင့် နိုင်ရန် မြန်မာနိုင်ငံမှာ နိုင်ငံရေးသင် တက္ကသိုလ်ကျောင်းများ တည်ထောင်ဖန်တီးသင့်လောက် ပြီလို့ မြင်ပါတယ်။ မြန်မာ့နန်းစဉ်အုပ်ချုပ်မှု မြန်မာနိုင်ငံရေး ဗဟုသုတစာပေတွေဟာ ယနေ့တိုင် ထင်ရှားနေဆဲ ရှိပါသေးတယ်။ မြန်မာ့နိုင်ငံရေး ပညာသင်ကျောင်း ဖွင့်လှစ်မယ် ဆိုရင် လုံလောက်မှု အပြည့်အဝ ရှိပါတယ်။ ဘာကြောင့် စိတ်မဝင်စားကြပါသလဲ။ 

မြင့်မြတ်တဲ့ ဦးတည်ချက်

နိုင်ငံရေးဆိုတာ ယုတ်မာမှုရဲ့ စွမ်းအားတစ်မျိုး ဖြစ်တာကြောင့် ယုတ်မာမှု စွမ်းအား တွေ မတိုးတက်မီ လူမှုဘဝအဖွဲ့အစည်းတွေကို မလွှမ်းမိုးနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးပညာသင်ကျောင်း တစ်ကျောင်း မြန်မာ့လူ့အဖွဲ့အစည်းလောကမှာ တည်ထောင်ဖန်တီးသင့်ပါတယ်။ လူမှုအဖွဲ့ အစည်းဟာ ပုံစံတွေ အမျိုးမျိုး ပြောင်းလဲတတ်တယ်။ နိုင်ငံရေးနည်းလမ်းဟာလည်း ပုံစံ၊ စနစ် ပြောင်းလဲနေတယ်။ ပြောင်းလဲမှုအခြေခံသဘောတရားကို နားမလည်ရင် နားလည် သူတွေက လူတွေရဲ့ ပြုမူမှု အချက်အလက်တွေနဲ့ပဲ ခံစားရမယ်။

ပြည်သူတွေဟာ ခေတ်ပညာတွတ်မြောက်မှု များစွာ ရှိဖို့လိုတယ်။ အမြော်အမြင် ရှိဖို့ လိုတယ်။ ခေတ်ပညာ၊ အမြော်အမြင်အားနည်းရင် အုပ်ချုပ်မှု မူဝါဒတစ်ခုခုနဲ့ ထိတွေ့ လာရင် အုပ်စိုးမှုဒဏ် မခံမရပ်နိုင်ဘဲ တစ်ပါးသော အဖွဲ့အစည်းများ အပြစ်တင်ဖွယ်တွေ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်တွေ လုပ်လာတတ်တယ်။ စိတ်ပျက်အားလျော့နေတဲ့ ပြည်သူတွေကို ရဲရင့်မှု၊ တည်ကြည်မှု၊ သတ္တိရှိမှုများ နည်းမျိုးစုံ ပညာပေးရမယ်။

ဘယ်သူမဆို စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှု ရှိရမယ်။ မြင့်မြတ်တဲ့ ဦးတည်ချက် ထားရမယ်။ မိမိတိုင်းပြည်ရဲ့ အခြေအနေကို လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်ရမယ်။ တိုင်းပြည်နဲ့ ပတ်သက် လာရင် ဘယ်လိုပဲ ကိုယ်၊ စိတ်ဆင်းရဲမှုတွေ ခံရခံရ အားလုံးအတွက်ဖြစ်အောင် အဲဒီဒုက္ခမျိုး ကို မငြင်းဆန်ဘဲ အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိုင်ငံရေးနည်းလမ်းကို ထိုးဖောက်ပြီးတော့ တိုင်းပြည်ရဲ့ ကြမ္မာကောင်းရောက်အောင် စွန့်စားရမယ်။ စတေးရမယ်။

လောကပဓာန

ဦးတည်ချက်နဲ့ ပတ်သက်လို့ –
(၁) မိမိအကျိုးကို ပဓာနထားသူ
(၂) လောကအကျိုးကို ပဓာနထားသူ နှစ်မျိုး ရှိပါတယ်။

ဦးတည်သူက အကျင့်မှားရင် ဒုစရိုက်သို့ရောက်သွားနိုင်တယ်။ ဒုစရိုက်သို့ ရောက် သွားတဲ့ ဦးတည်ချက်မှန်သမျှဟာ မှန်သောအကျင့်ကောင်း မဟုတ်။ အတ္တပဓာန ဖြစ်ပါတယ်။ လောကပဓာန မဟုတ်ပါ။ ဦးတည်ချက်မှန်သမျှဟာ ဝဋ်ချမ်းသာလို့ ဦးမတည်ရ။ (ဦးတည် ခြင်း မဖြစ်ရ)

လူဟာ ပတ်ဝန်းကျင်ချင်း တူညီပေမယ့် အလုပ်လုပ်ချင်း မတူညီပါ။ အလုပ် လုပ်ချင်း တူညီသော်လည်း ဦးတည်ချက်ခြင်း မတူညီပါ။ မြင့်မြတ်သောသူက လောကပဓာန ထားတယ်။ လောကကို မသိမ်းပိုက်၊ လောကကို ခုတုံးမလုပ်၊ မျက်နှာဖုံးမလုပ်။ ငါမပါ၊ ငါမထား။

လောကအကျိုးအတွက် ကိုယ်ကို စွန့်သော သတ္တိ ရှိရမယ်။
(၁) စိုးရိမ်ခြင်း။
(၂) ကြောက်ရွံ့ခြင်းတရား မရှိရ။ (မထားရ)

မိမိဘဝ၊ မိမိစည်းစိမ်ကို အများအတွက်ဖြစ်အောင် စွန့်လွှတ်နိုင်ရမယ်။ စိုးရိမ်ခြင်း၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းကြောင့် သတ္တိမဲ့တဲ့ အမှတ်အသားတွေ ဖြစ်လာမယ်။

နိုင်ငံရေးကို လုပ်တဲ့သူဟာ ချစ်စိတ်၊ မုန်းစိတ်၊ တွေဝေစိတ် မထားရ။ မြင့်မြတ် သော အကျိုးတရားကို ဆောင်ရွက်တဲ့သူဟာ (တစ်လမ်း)တစ်ခုတည်းကိုသာ မြင်ရမယ်။ ကြည့်ရမယ်။ ဘောင်ရှိတဲ့သဘော၊ ဘောင်မဲ့တဲ့သဘောကို မြင်ရမယ်။ မြင့်မြတ်တဲ့သူဟာ အရေအတွက် မဟုတ်ပါ။ အရည်အချင်းပါ။ 

“လောကမှာ အချင်းချင်း ကွဲပြားမှု ရှိ၏။ တူသည် ဟူ၍ မရှိ။ ကွဲပြားကြ၏။ ကံ၊ ဉာဏ်ချင်းလည်း ကွဲပြားကြ၏။ အကျိုးပေးချင်း၊ စရိုက်ချင်းများလည်း ကွဲပြား၏။ တူသောအချက်ကား သံသရာခရီးသည်ချင်း တူ၏။ ဝဋ်ဒုက္ခချင်း တူ၏” 

(တောမှီရဟန်း၊ ပါရမီဆယ်ပါး သြဝါဒများ)

စွန့်လွှတ်မှုတရားနဲ့ စိတ်ဓာတ်

သစ္စာဂရဟီ – အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိုင်ငံရေးသမားတစ်ယောက်ဟာ ဘယ်သူ့ကိုမှ မညှဉ်းပန်းဘဲ လုပ်နေတဲ့ နိုင်ငံရေးအလှကိုသာ ဆင်ခြင်ပြီး ဉာဏ်စွမ်းအကုန် ကြိုးစားနေမှာပါ။ မာန်မာန ထောင်လွှားဖို့၊ ဒဏ်ခံရဖို့အကြောင်း မစဉ်းစားပါ။ ကြောက်လို့ မိမိတာဝန်ကို သွေဖည်သွားမှာ မဟုတ်ပါ။ စွန့်လွှတ်မှုတရားနဲ့ စိတ်ဓာတ် တည်မြဲ (ခိုင်တည်)နေမှာပါ။ သူ့မှာ ခံစားနေရတဲ့ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေကို မည်သို့မည်မျှ ပြင်းပြခံစားနေရပါတယ်လို့ ပြောပြမှာ မဟုတ်ပါ။ နက်ရှိုင်းတဲ့ သတ္တိတွေလည်း ဖော်ပြမှာ မဟုတ်ပါ။

အဲဒီလို စွန့်လွှတ်နိုင်တဲ့ မိမိဘဝတစ်ခုလုံးကို အပြီးအပိုင် အပ်နှံလိုက်သော နိုင်ငံရေး သမားကို ပြည်သူတွေ မကူညီလည်း Civil Disobedience ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့အလုပ်က နောက် မဆုတ်ဘဲ လုပ်နေမှာပါပဲ။

နိုင်ငံရေးအမြင်ဟာ လူတိုင်းမှာ ရှိဖို့လိုပေမယ့် လူတိုင်းနိုင်ငံရေးကို စိတ်မဝင်စားပါ။ နိုင်ငံရေးပညာဆိုတာ မိမိ နေထိုင်တဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ရဲ့ အဓိက ပညာရေးပါပဲ။ မိမိတိုင်းပြည်ကို ခနော်ခနဲ့ နိုင်ငံရေးပညာနဲ့ အုပ်ချုပ်ပြီးနေရင် နိုင်ငံရေးပါးဝတဲ့သူတွေရဲ့ လက်ချက်ကြောင့်နဲ့ လူမျိုးရော၊ တိုင်းပြည်၊ နိုင်ငံပါ ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်တယ်။

ကိုးကား။ တောမှီရဟန်း၏ “အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၂၀၁၆)၊ စာမျက်နှာ ၇၇-၈၃၊ အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၁)” မှကောက်နုတ်ရေးသားဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။

Loading

Categories
တောင်ကလေးဆရာတော် (တောမှီရဟန်း) ရေးသားသော စာအုပ်များ တောမှီရဟန်း နိုင်ငံရေး အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး

အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး(၂)

တရားရေးဆိုတာ ဘာသာရေးတစ်ခုကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်သလို နိုင်ငံရေး ဆိုတာလည်း ဘာသာရေးတစ်ခုကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ကြောင်း နားလည်ထားသင့်တယ်။

လူ့ဘဝတန်ဖိုး

လူ့ဘဝမှာ လူရဲ့အခြေခံတရားက လူတိုင်းလိုလို ချမ်းသာပျော်ရွှင်မှုကို လိုလား ကြတယ်။ လူတိုင်း မိမိရဲ့ဘဝကို ရှင်သန်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေကြတယ်။ ချမ်းသာပျော်ရွှင်အောင်၊ ဘဝရှင်သန်အောင် ကြိုးပမ်းရေးအတွက်ဟာ သူတစ်ပါး ပျော်ရွှင်မှု၊ ရှင်သန်မှု မထိခိုက်အောင် သတိကြီးစွာနဲ့ ထားရမယ်။ မိမိပျော်ရွှင်မှု၊ ချမ်းသာမှု၊ ရှင်သန်မှုက အများအတွက် ကိုယ် စိတ် ဆင်းရဲမှုမဖြစ်အောင် သတိကြီးစွာ ထားရမယ်။ တိုတောင်းတဲ့ အချိန်ကာလအတွက်၊ ရေရှည်အတွက် ဖြစ်ထွန်းမယ့် အကျိုးကျေးဇူးကို အချင်းချင်း ခြားနားမှု မရှိအောင် အထူး သိရမယ်။ ဘယ်အရာမဆို ရေရှည်အတွက် အကျိုးဖြစ်ထွန်းမှု အားကောင်းဖို့ဟာ အရေး ကြီးပါတယ်။

အရှင်တို့တစ်တွေဟာ လူသားတွေပါ။ စက်ရုပ်မဟုတ်ပါ။ အရှင်တို့ရဲ့ အတွင်း စွမ်းအင်နဲ့ အရည်အချင်းတွေကို လေးနက်စွာ စဉ်းစားပြီးမှ နက်ရှိုင်းလေးနက်တဲ့ လူ့ဘဝ တန်ဖိုးကို နားလည်သဘောပေါက်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ အရှင်တို့ရဲ့ အတွင်းအားဟာ ဘာသာ တရားနဲ့ ဆက်စပ်ထားတဲ့အား မဟုတ်ပါ။ လူသားတို့ရဲ့ မွန်မြတ်ကောင်းမွန်တဲ့ အရည်အချင်း အားပါ။

အရည်အချင်း ဆိုတာ – 
(၁) ချစ်ခင်မှ 
(၂) ရိုးသားမှ
(၃) စည်းကမ်းလိုက်နာမှ
(၄) မွန်မြတ်သော အသိစိတ်ဓာတ်ရှိမှုတို့ကို ဆိုလိုပါတယ်။

ဘာသာရေးဟာ အရှင်တို့ကို အစဉ်အလာအရ လူကောင်း၊ လူတော်များဖြစ်ကြဖို့၊ စိတ်ဓာတ်ကောင်းတွေ မွေးမြူကြဖို့ သွန်သင်ပေးတာချည်းပါပဲ။ ဒါကြောင့် အရှင်တို့ မွေးရာပါ ကောင်းတဲ့အရည်အသွေးတွေ ပိုမိုခိုင်မြဲအောင်၊ အားရှိအောင် ဘာသာတရားတွေက သွန်သင် ပေးနေတာပေါ့။

လျှောက်လှမ်း

ခေတ်အချိန်အခါအရ တရားဥပဒေဆိုတာ ဘယ်နေရာ၊ ဒေသမှာမဆို စိုးမိုးမှ ကင်းမဲ့နေတဲ့အချိန်မှာ ထားကြရစမြဲပါ။ တာဝန်အရ မတရားတဲ့ အမိန့်အာဏာတွေ မသုံးမိဖို့ လည်းလိုပါတယ်။ ဆန့်ကျင်လှုပ်ရှားမှု ပြုနေတဲ့သူတွေကိုလည်း အချိန်ပေးပြီး စောင့်ဆိုင်းဖို့ လိုတယ်။ အဲဒီလို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ အချိန်ပေးပြီး လူတွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကိုပေးရင် ကြမ်းတမ်းမှ တွေ အားလျော့စေပါတယ်။

မှန်ကန်မှုကို အခြေခံတဲ့မူဝါဒဟာ အကြမ်းမဖက်မှုကို လျှောက်လမ်းအဖြစ် ထားကြ တယ်။ ဘယ်နိုင်ငံရေးမူဝါဒ မဆို –
(၁) အမှန်တရား (Truth)
(၂) မညှဉ်းဆဲမှု (Ahimsa) တရားပါမှသာ ဖီဆန်မှု ကင်းတယ်။ ကောင်းမွန်မှ မြင့်မယ်။ နားလည်မှု ရှိမယ်။ ဘယ်လုပ်ရပ်မဆို အချင်းချင်း(လူမျိုး)အကြားမှာ အကြမ်းဖက်မှု များ ပေါက်ကွဲစေအောင် မီးစာမဖြစ်သင့်ပါ။ ဘယ်လုပ်ရပ်မှာမဆို တရားဥပဒေစိုးမိုးရေး အတွက် အထောက်အပံ့ဖြစ်နိုင်တဲ့လုပ်ရပ်မျိုး ဖြစ်နေဖို့ လိုမယ်။ ဘယ်နိုင်ငံရေးသမားမဆို အကြမ်းမဖက်မှု မူဝါဒကို လက်ခံထားသူ မှန်ရင် ငြိမ်ဝပ်ပိပြားမှုနဲ့ တရားဥပဒေစိုးမိုးမှ ကင်းမဲ့အောင် ရှောင်ရှားရမယ်။ စိတ်နေစိတ်ထားအရ ပြောရရင် မိမိရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ ဖြစ်ပျက်တဲ့အခြေ အနေတစ်ခုကို ပိုမဆိုးသွားအောင် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနဲ့ ပြောင်းလာ နိုင်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့သူ ဖြစ်အောင် ကြိုးစားအားထုတ်ရမယ်။

လူထုဟာ အကြမ်းမဖက်တဲ့မူဝါဒကို လက်ခံရမယ်။ စွဲလမ်းရမယ်။ မြဲမြံစွာ လက်ခံကျင့်သုံးရမယ်။ ဒီမူကို စွဲမြဲစွာ လက်ခံကျင့်သုံးနိုင်ကြပြီဆိုရင် မတရားတဲ့အမိန့်တွေ ရုပ်သိမ်းပျောက်ကွယ်သွားမှာ သေချာတယ်။ ကောင်းမွန်တဲ့ အခြေအနေတစ်ရပ်သို့ ပြောင်းလဲ သွားမှာ သေချာတယ်။

ဒီနေရာမှာ – 
(၁) အပြင်အန္တရာယ်နဲ့
(၂) အတွင်းအန္တရာယ် နှစ်မျိုးထဲက အတွင်းအန္တရာယ် မဖြစ်ဖို့ သိထားရမယ်။ အတွင်းအန္တရာယ် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရင် အမှန်တရားနဲ့ အကြမ်းမဖက်မှုတရားနှစ်ပါး ပျက်စီးဆုံးရှုံး မှာ သေချာတယ်။ 

ရန်သူအစစ်

အရှင်တို့ဟာ ဒေါသနဲ့ မုန်းတီးမှုကို ရန်သူအစစ် ဖြစ်ကြောင်း မြင်တတ်ရမယ်။ အရှင်တို့ရဲ့ရန်သူဟာ အသိထဲမှာရှိပါတယ်။ အထဲမှာရှိနေတဲ့ရန်သူကို နိုင်ရမယ်။ ဒေါသနဲ့ မုန်းတီးမှုစိတ်ဟာ အရှင်တို့ရဲ့ ရန်သူအစစ်ပါ။ အခြားအရာတွေဟာ ယာယီရန်သူတွေပါ။ ယာယီရန်သူဖြစ်တဲ့ မလိုမုန်းထားစိတ်တွေ လျော့ပါးသွားအောင် လေ့ကျင့်ရပါတယ်။ စိတ်ကို ထိန်းသိမ်းကျင့်ယူမှ စိတ်ရဲ့ အေးချမ်းမှု ရနိုင်မယ်။ ဒေါသဆိုတာ မိမိရဲ့အကျိုးကို ရှေ့တန်း ထားလို့ ဖြစ်လာတာပါ။ ဒီလို အမြစ်တွယ်နေတဲ့ စိတ်မျိုးကို နိုင်ငံရေးလုပ်သူ ဟူသမျှ သိထားရမယ့် အချက်တစ်ရပ်ပါ။

လူတွေရဲ့ တာဝန်

နိုင်ငံရေးလောကမှာ တရားမျှတရမယ်။ တရားမမျှတလို့ ဆန့်ကျင်မှုပြုရင်လည်း ဆန့်ကျင်မှုပြုတဲ့သူကို သူ့မှာတာဝန်ရှိလို့ ဆန့်ကျင်နေရတာပဲလို့ မြင်ရမယ်။ ကြီးမားတဲ့ အန္တရာယ်မရှိအောင် ထိန်းရမယ်။ ပြုပြင်ရမယ့်အရာကို စံနှုန်းပါတဲ့ပုံစံများ ချပြီး ပြုပြင် ပေးရမယ်။ များသောအားဖြင့် နိုင်ငံရေးဟာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု ပြုကြတာကို ဦးစားပေး တယ်။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု မလုပ်တဲ့သူကို ပုန်ကန်သူလို့ မမြင်ရဘူး။ ယေဘုယျအားဖြင့် ဆန့်ကျင်သမှုပြုတဲ့သူဟာ တရားမျှတမှုကို လိုလားနေတာပဲ။ တရားမျှတမှု တည်ရှိရေးအတွက် ပုန်ကန်တဲ့သူဟာ လူတွေရဲ့တာဝန်ပဲလို့ မြင်ရမယ်။ နိုင်ငံရေးဆိုတာ လေးနက်မှုထားရတယ်။ မတရားမှု ခံစားရတဲ့ အတိုင်းအတာနဲ့ ချိန်ဆကြည့်ရမယ်။

အရှင်တို့ဟာ အရှင်တို့ကိုယ်တိုင်က အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိုင်ငံရေးသမားဖြစ်အောင် ကြိုးစားရမယ်။ အကြမ်းမဖက်တဲ့ နိုင်ငံရေးကို လက်ခံတဲ့သူဟာ လူနည်းစုပါ။ သူ့တာဝန်နဲ့ သူပါပဲ။ အာဏာရှိတဲ့သူတွေရဲ့ ဒေါသဟာ သူ့ကို ပိတ်ပင်လို့ မရပါဘူး။ ဘာတစ်ခုမှ အမည်းစက်မရှိတဲ့ လူပေါင်းသိန်းသောင်းမက မွန်မြတ်ပြီး တရားမျှတရှိနေတဲ့ အကြောင်း ကိစ္စကို ကိုယ်စိတ်ဆင်းရဲမှုခံစားနေရမယ်ဆိုရင် အဲဒီကျင့်သုံးတဲ့နိုင်ငံရေးမူဝါဒကို ဘယ်တော့မှ မထောက်ခံရဘူး။ အားလည်း မပေးရဘူး။ 

တန်ဖိုးကြီးတဲ့အရာ

တိုင်းပြည်မှာရှိတဲ့ ပြည်သူပြည်သားတွေဟာ ဘာအပြစ်မှမရှိဘဲနဲ့ ဆင်းရဲမှုဝေဒနာ အမျိုးမျိုး မကျရောက်အောင် အသက်ပေးပြီး ကာကွယ်ပေးရမယ်။ အမည်းစက် လုံးဝမရှိတဲ့ ပြည်သူကို အသက်မသေစေရဘူး။ အကြမ်းမဖက်ခြင်းကို မှားယွင်းမှု ကင်းရမယ်။ နစ်နာမှ မရှိအောင် လုပ်ရမယ်။ အလုပ်တစ်ခုမှာ နစ်နာမှု၊ နစ်နာစရာဖြစ်လာရင် မှားယွင်းမှုတစ်ခုက ဖြစ်လာတယ်လို့ သိရမယ်။ နိုင်ငံရေးလောကမှာ ပြည်သူဘဝ လုံခြုံဖို့ အရေးကြီးတယ်။ လောကမှာ အသက်လောက် တန်ဖိုးကြီးတဲ့အရာ မရှိပါဘူး။

ရေလျဉ်များပမာ

နိုင်ငံရေးပညာရှင်ကြီးပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးက –

“မိမိတို့ ဆန္ဒစွဲလမ်းမှုနောက်ကို ယနေ့လူသားတွေဟာ မျက်စိမှိတ်ပြီး အပြေးလိုက် နေကြတယ်။ ဆန္ဒစွဲလမ်းမှုကို အခြေခံပြီး ဆင်နွှဲနေကြတဲ့ပြိုင်ပွဲတွေ သူတစ်ပါးနိုင်ငံကို ကျူးကျော်သိမ်းပိုက် သူ့ထက်ငါ ပိုပြီး စီးပွားဥစ္စာဓနဂုဏ်၊သြဇာဂုဏ်၊ အာဏာဂုဏ် ဆိုတဲ့ အရာတွေကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့ ပြိုင်ပွဲတွေ ဆင်နွှဲနေကြတယ်။ ဒီပြိုင်ပွဲဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ ရှေးဦးကာလက ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ယခုခေတ် ပြိုင်ပွဲမျိုးက ပိုမိုအားကောင်းလာပြီး ကြောက်စရာအဆင့်သို့ ရောက်နေပါတယ်”

လို့ ဆိုမိန့်ခဲ့ပါတယ်။

လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ခေါ်တဲ့ တိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ လူမှုရေးလမ်းစဉ်ကောင်းကို အဆိပ်ပမာ အန္တရာယ်ကြီးမားလာနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးလိမ်လည်လှည့်စားမှုကြီးဟာ တစ်နေ့ တခြား ပိုပြီး အားကောင်းလာတာကို တွေ့ရတယ်။ လူမှုဘဝ ဆင်းရဲဒုက္ခကြီးရဲ့ ဇာစ်မြစ် ဟာ ဒီသဘောတရားအပေါ်မှာ မြစ်ဖျားခံနေပါတယ်။ ယနေ့ အရှင်တို့ တိုင်းပြည်ဟာ ငြိမ်းချမ်းသာယာလှပတဲ့ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ကို တည်ဆောက်နေတဲ့အချိန်ပါ။ အရှင်တို့ အားလုံးဟာ အကျင့်စာရိတ္တကောင်းနဲ့ တိုင်းပြည်ကို တည်ဆောက်ရမယ်။ ချစ်ခင်မှုနဲ့ ကြင်နာမှု တရားတွေ အဓိက လိုအပ်နေပါတယ်။ စွဲလမ်းမှုတစ်စုံတစ်ခုမှမပါတဲ့ ချစ်ခင်မှုအစစ်အမှန်ကို အရှင်တို့ တည်ဆောက်နိုင်ရမယ်။ ကိုယ်ကျိုးမဖက် အများအကျိုးအတွက်ထားတဲ့ စေတနာဟာ ချစ်ခြင်း၊ ကြင်နာခြင်းပါ။ ချစ်ခြင်းတရားဆိုတာ ဝေဒနာတရားတစ်ပါးပါးကို ခံစားသိမြင် ရခြင်းမှ သက်ရှိသူတွေမှာ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ တရားပါ။ လူသားများ ဝေဒနာတရားတစ်ပါးပါး ကို ခံစားရသမျှ ကာလပတ်လုံး ဆင်းရဲခြင်း မလွတ်မချင်း ချစ်ခြင်း၊ ကြင်နာခြင်းတရား ဟာ ရေလျဉ်များပမာ စီးဆင်းနေမှာပါပဲ။ 

မေတ္တာတရားပါတဲ့ လူမှုဘဝ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်

ခွဲခြားမှုမရှိ၊ အဆုံးအစ မမြင်ရတဲ့မေတ္တာ၊ ကရုဏာတရားဟာ စွဲလမ်းမှု အစိတ် အပိုင်း ပါဝင်နေပါတယ်။ စွဲလမ်းမှုကင်းကင်းဖြစ်တဲ့ ချစ်ခြင်းသည်သာ ချစ်ခင်မှု အကျိုး အမြတ်တရား ရကြမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားဆိုတာ ရန်သူ၊ မိတ်ဆွေ မရှိပါ။ မေတ္တာစိတ်ထားရခြင်းအကြောင်းရင်းဟာ ချမ်းသာခြင်းကို လိုချင်လို့ပါပဲ။ ချမ်းသာခြင်းကို လိုချင်တဲ့စိတ်ဟာ လူတိုင်းမှာ ရှိနေလို့ပါပဲ။ သူ့သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်တာပါ။ ဘာမှ မထူးဆန်း ဘူးလို့ ဆိုပေမယ့် မေတ္တာတရားဟာ တန်ဖိုးထားကြတာချည်းပါပဲ။ အရှင်တို့ရဲ့ ဘဝအစနဲ့ အနှောင်းမှာ သူတစ်ပါးရဲ့ သနားကြင်နာမှုအပေါ်မှာ မှီခိုရတာ မဟုတ်လား။ အရှင်တို့ဟာ သူတစ်ပါးအပေါ်မှာ ဘာကြောင့် ကြင်နာသနားမှု ကင်းမဲ့ပြီး ဆက်ဆံရမှာလဲ။ ကြီးမား ကျယ်ပြန့်တဲ့ မြန်မာ့မိသားစုကြီးဟာ သာယာလှပတဲ့၊ ထာဝရအေးချမ်းတဲ့၊ ခိုင်မြဲတဲ့၊ စွမ်းပကား ထက်မြက်တဲ့၊ လုံခြုံမှုအပြည့်အဝပါတဲ့၊ မေတ္တာတရားပါတဲ့ လူမှုဘဝနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်ကို မြန်မာ့လူ့ဘောင်ထဲမှာ ထာဝရ မြဲမြံဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။

ငြိမ်းချမ်းတဲ့ တော်လှန်ရေးအရသာ

အရှင်တို့ဟာ မြင်းနှစ်ကောင်ကို တစ်ပြိုင်တည်း ခွမစီးသင့်ပါ။ ဘယ်အရာမဆို ပါ၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပြောင်းလဲအောင် လုပ်ပေးနိုင်ရမယ်။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု လုပ်နိုင်ရ မယ်။ အရှင်တို့ဟာ ရန်သူ၊ မိတ်ဆွေမခွဲခြားဘဲ အစဉ်ထာဝရ ဘေးရန်လုံခြုံမှုကို (စုပေါင်းပြီး) တာဝန်ယူကြရမယ်။ အမှန်တရားနဲ့ တိုင်းပြည်ကို တည်ဆောက်ရမယ်။ အမှန်တရားမပါတဲ့ တည်ဆောက်ရေး (တည်ထောင်ရေး)ဟာ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ တော်လှန်ရေးအရသာ မခံစားရပါ။ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ အရသာရှိတဲ့ တော်လှန်ရေးဟာ လိမ်လည်လှည့်ဖြားမှုကင်းတဲ့ စစ်မှန်တဲ့ “သစ္စာ တရား”ပါ။ မှန်ကန်တဲ့သစ္စာတရားဟာ မကြိုက်နှစ်သက်တာ မရှိပါ။ လူသားတွေရဲ့ မူလ ပကတိ စိတ်ဓာတ်ပါ၊ မှန်ကန်မှုမပါတဲ့ နိုင်ငံတော် တည်ဆောက်ရေးဟာ လှည့်စားမှုပါတဲ့၊ အင်အားသုံးတဲ့ နိုင်ငံရေးသဘော ပါသွားခဲ့ရင် အဲဒီသဘောတရားနဲ့ အနိုင်ရခဲ့ရင်တောင် နောက်ဆုံး အဆုံးမှာတော့ အရှုံးနဲ့ ရင်ဆိုင်ကြရမှာ သေချာတယ်။ 

အင်္ဂါချို့ယွင်းတဲ့ အမှန်တရား

လူတိုင်းဟာ အမှန်တရားကို လေးစားကြတယ်။ မြတ်နိုးကြတယ်။ ဒီသဘောတရား ဟာ ပဋိသန္ဓေမူလက ရှိတဲ့ သဘောတရားပါ။ မွေးရာပါ ဗီဇတရားပါ။ အမှန်တရားအရသာ မပါတဲ့ လွတ်လပ်ရေး၊ ငြိမ်းချမ်းရေး၊ ဒီမိုကရေစီအရေးတွေဟာ အင်္ဂါချို့ယွင်းတဲ့အမှန် တရားပါ။ အာမခံချက်မပါတဲ့ အမှန်တရားပါ။ အမှန်တရားဆိုတာ အင်အားများတာနဲ့ နည်းတာနဲ့ မဆိုင်ပါ။ နောက်လိုက်များတာနဲ့ နည်းတာနဲ့ မဆိုင်ပါ။ အမှန်တရားမှန်သမျှ အောင်မြင်ကြရစမြဲပါပဲ။

နိုင်ငံရေးဆိုတာ အမှန်တရား အမြဲတမ်း လိုအပ်နေတယ်။ သစ္စာတရားကို ဖွင့်ဆို ပြတဲ့ နိုင်ငံရေးပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးရဲ့စကားနဲ့ ပြောရင် ဒီလို တွေ့ရတယ်။

“ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံရေးဘဝမှာ ရံဖန်ရံခါ အမှန်တရားလိုအပ်နေတာကို မကြာခဏ တွေ့ရှိနေရတယ်။ အင်အားကြီးတဲ့နိုင်ငံတွေက အင်အားချို့တဲ့နေတဲ့နိုင်ငံတွေကို ကိုယ်လို သူလို ကိုင်တွယ်နေကြတယ်။ အမျိုးမျိုးသော နည်းပရိယာယ်ကို သုံးစွဲပြီး အမြတ်ထုတ်နေ ကြတယ်။ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာလည်း အင်အားကြီးတဲ့ လူမျိုးတွေက လူနည်းစုအပေါ်မှာ ထင်သလို ခြယ်လှယ်နေကြသလိုပါပဲ။ အခွင့်အာဏာရှိနေတဲ့လူတွေရဲ့ လက်ထက်မှာ အာဏာ မှဲ့တွေဖိနှိပ်ခံနေရတာလည်း မဆန်းသလိုပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ တချို့အချိန်မှာ အမှန်တရားကို ဆုပ်ကိုင်ထားခြင်းဟာ မတန်ဘူးလို့ ထင်မြင်ရပေမယ့် သစ္စာအမှန်ဟာ လူတွေရဲ့ အင်အား အစစ်၊ စွမ်းအင်အမှန်ဖြစ်တဲ့အကြောင်းကတော့ ငြင်းမရသလို လူတို့ရဲ့သမိုင်းကို ပုံဖော်တဲ့ နေရာမှာ အဓိကကျတယ်ဆိုတာကိုလည်း ငြင်းပယ်လို့ မရနိုင်ပါ”

အမှန်တရားအရသာမပါတဲ့ လွတ်လပ်ရေး၊ ငြိမ်းချမ်းရေး၊ ဒီမိုကရေစီ အရေးတွေဟာ အင်္ဂါချို့ယွင်းတဲ့ အမှန်တရားပါ။ အာမခံချက်မပါတဲ့ အမှန်တရားပါ။ အမှန်တရားဆိုတာ အင်အားများတာ၊ နည်းတာနဲ့ မဆိုင်ပါ။ နောက်လိုက်များတာ၊ နည်းတာနဲ့ မဆိုင်ပါ။ အမှန်တရားမှန်သမျှ အောင်မြင် ကြရစမြဲပါပဲ။

ကိုးကား။ တောမှီရဟန်း၏ “အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၂၀၁၆)၊ စာမျက်နှာ ၈၄-၈၉၊ အဝိဟိံသာနိုင်ငံရေး (၂)” မှကောက်နုတ်ရေးသားဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။

Loading

Exit mobile version
ကြော်ငြာထည့်သွင်းရန်
၀၉-၇၅၈၀၅၈၂၅၈
သို့ဆက်သွယ်ပါ။

ဆာဗာကြေးလှူဒါန်းထားသည်။