Category: စကားလက်ဆောင်

အများနဲ့ဆက်ဆံ

။ဒီနေ့ နေအလွန်ပူပါတယ်။ နေထက်ပိုပူကြတဲ့သူတွေက ကျောင်းကိုစုတိုးပြီးရောက်လာကြတယ်။ အိုမီခရွှန်ရောဂါဝေဒနာကလည်း ခုချိန်ထိ ခံစားနေကြရဆဲဖြစ်လို့ ရောက်လာကြတဲ့ဒါယကာတွေနဲ့ မဆက်ဆံမိကြပြန်တော့လည်း အမြင်မရှင်းကြသူတွေကလည်း အရှိရှိဖြစ်နေတော့ အများတကာနဲ့ဆက်ဆံနေရတဲ့ဒုက္ခက အတော်လေးကို သိသွားပါပြီ။

အသက်အရွယ်

။ အရှင်ဟာ အသက်မငယ်တော့ပါဘူး။ ၆၀ ကျော် ၇၀ နီးပါရှိနေပါပြီ။ ယနေ့ယခုအချိန်ထိ ကိုယ်စိတ်လေး အေးအေးချမ်းချမ်းမနေရသေးဘဲ လူအများတွေနဲ့ပဲ ဆက်ဆံနေထိုင်သွားလာရပါသေးတယ်။ လူတယောက်ဟာ အသက် ၆၀ ပြည့်ကျော်လာရင် ကိုယ့်စိတ်နဲ့ကိုယ် လွတ်လပ်စွာနေရတော့မယ်မဟုတ်လား။

တန်ဖိုးထားမှု

။ သက်တမ်းကာလတစ်လျှောက်လုံးမှာ အပြည့်အဝနားရတယ်ဆိုတာ မရှိဘဲ အမုန်းပွားကြသူတွေကြားမှာပဲ အထင်သေးခံရ၊အမြင်သေးခံကြလို့နဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တန်ဖိုးကျသူတစ်ယောက်လို ခံစားနေကြရသလားပါပဲ။

လူမှုကမ္ဘာ

။ မိမိအကြောင်းကို စုံစေ့အောင်မသိကြဘဲ အပြစ်တင်ကြမှု၊ရှုတ်ချကြမှု၊စော်ကားမိုက်မဲကြမှုတွေကလည်း အစုံအစုံအောင်ပါပဲ။ အရှင်တို့နေထိုင်ရာ လူမှုကမ္ဘာတွေဟာ ခုတိုင်းလိုပဲ ကဲ့ရဲ့ပစ်တင်ရှုတ်ချနေကြတာနဲ့ အလုပ်ပြီးနေကြတယ်လို့ ထင်မိကြတာလားပါပဲ။

အတင်း

။ အချို့သောလူတွေက သူတစ်ပါးကို ကဲ့ရဲ့ပစ်တင်ရှုတ်ချရမှ အားရကျေနပ်တတ်တယ်။ သူတစ်ပါးအကြောင်းကို မကောင်းကြောင်းသာပြောရရင် တစ်နေကုန်ခံပြီးပြောဆိုနိုင်တာရှိလို့ပဲလား ၊ သည်နေ့ အတင်းပြောကြတဲ့ခေတ်ကြီးလိုဖြစ်နေတယ်။

ဖြစ်နေကြရပါသလဲ

။ ကုန်ကုန်ပြောရရင် လူတွေဟာ ကိုယ့်အလုပ်ကို ဘာလို့တန်ဖိုးမထားကြသလဲ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာလိုများမဝေဖန်ပါသလဲ။ သူတစ်ပါးကို ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ရှုတ်ချနေကြရမှဝမ်းသာအားရကျေနပ်ကြရတဲ့အဖြစ်မျိုးတွေဟာ ဘာလို့များ နေကြရပါလဲဆိုတဲ့အဖြစ်မျိုးတွေ ဖြစ်ကြရပါသလဲ?။

အရသာ

။ ဒီနေ့တော့ နေကအရမ်းပူတယ်။ နားချိန်မှာ မနားရ။ မသိတတ်ကြတဲ့သူတွေက ရစ်လုံးတင်လို့ မမြင်ချင်မကြားချင်စရာတွေ မြင်ရကြားရလို့ စိတ်ထဲမှာ ဒေါမနဿဖြစ်မိပါလေရဲ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုဖြစ်တာကို ဒါယကာတွေမသိအောင် အကြိမ်များစွာနေခဲ့ရတာကြာနေပါပြီ။ သည်းခံခြင်းရဲ့ အရသာပါ။

တောမှီရဟန်း
(၁၃.၃.၂၀၂၂) ရက်နေ့။

၁) သု – သုနေယျ = နာကြားရာ၏။
၂) စိ – စိန္တေယျ = ကြံစည်ရာ၏။
၃) ပု – ပုစ္ဆေယျ = မေးမြန်းရာ၏။
၄) ဘာ – ဘာသေယျ = ပြောဆိုရာ၏။
၅) ဝိ – ဝိစာရေယျ = စူးစမ်းဆင်ခြင်ရာ၏။
၆) လိ – လိက္ခေယျ = ရေးသားရာ၏။
၇ ) သိ – သိက္ခေယျ = သင်ယူရာ၏။
၈ ) ဓါ – ဓါရေယျ = ဆောင်ထားရာ၏။

။ သုစိပုဘာ ၊ ဝိလိသိဓာ
အက္ခရာစွဲသုံး ၊ ဤရှစ်လုံးကို
သီကုံးပန်းသွင် နေ့တိုင်းဆင်လော့။

။ စာသင်ပျိုနု ၊ အခြေပြုတို့
ဥဇုဘူတ ၊ လုံ့လပြင်းစွာ
သူ့ထက်ငါဟု ၊ နှုတ်မှာရွရွ
ကြိုးပမ်းကလျှင်၊သိပ္ပကျေးဇူး
အထူးသိမြင်၊ ပညာရှင်ဟု
မထင် မပေါ် ၊ မကျော်စောဘဲ
တီမှာလွဲအံ့​၊အရဲကြိုးကုတ်
ကြက်ရဲသုတ်သို့၊အားထုတ်ခုံမင်
မသင်မအံ ၊ မကြံမမေး
ဆွေးနွေးရောနှော၊ဟောပြောမဲ့ထွေ
ပေချပ်ရေဖြင့် ၊ ကုန်စေဆန်းသာ
သင်ချေပါလည်း၊
ဘယ်မှာဂုဏ်ရှင်၊ကျော်စောထင်လိမ့်။

။ စာသင်ဟူက၊ကျမ်းထိုမျှကို
တွေ့ကမရှောင်၊ကြောင်ပုစွန်စား
ကြွပ်ကြွပ်ဝါးသို့၊လွှသွားပမာ
ကျောက်ထက်စာသို့၊လိုရာရအောင်
ကြံဆောင်လေ့ကျက်၊အနက် အဓိပ္ပာယ်
နှုတ်ဝယ်ရွရွ ၊ ထားချေမှတည့်
တစ်စပေါ်လျှင် ၊ ချည်စငင်သို့
သဘင်ပွဲမှောက် ၊ ဆိုရေးရောက်က
လန့်ကြောက်မရှိ ၊ သတိမြဲခိုင်
ကျောက်တိုင်ပမာ၊ကေသရာသို့
ရွံ့ရှာမဲ့လျှင်၊ဆိုခင်းနည်းနာ
အဖြာဖြာကို၊မကြာနှုတ်လျှောက်
ခန့်ချင့်ထောက်လော့၊အံ့လောက်ဖွယ်သာ
ဂါထာပါဌ်သား၊စကားဝိုက်လည်
စဉ်ရှည်ရှေးတီး ၊ စကားကြီးက
စသည်ထိုထို ၊ ဝိဂြိုဟ်ဝစနတ်
ဓာတ်ရပစ္စည်း၊ထုံးနည်းပမာ
ဂါထာဆန်းဂိုဏ်း ၊ကရိုဏ်းဌာန်စစ်
ဖွင့်လှစ်ဋီကာ ၊ အဋ္ဌကထာပါဠိ
အောက်ထက်ညှိ၍၊ကဝိလက္ခဏာ
အဖြာဖြာကို၊သေချာဆည်းဆ
ဆိုဝံ့ကလျှင်၊ဘဝဤတွင်
ခုမျက်မြင်လည်း၊မထင်ဘယ်မှာ
ရှိဘိရာအံ့၊သံသရာလည်း
ပမာကဲလွန်၊အဆုံးစွန်မူ
ညီမွန်တုလွတ်၊သုံးလူ့နတ်ဝယ်
အကျွတ်ဘယ်မှာ ဝေးတော့မည်။

<><><><><><><><><><><><><><>
ရှင်မဟာရဋ္ဌသာရ
(ဆုံးမစာမှ ကူးယူသည်။)

။ မိခင်က
ဖလုံ ပိုးကရင်လူမျိုး။
ဖခင်က
နီဟွန်း ဂျပန် 🇯🇵 လူမျိုး။

။ တစ်နေ့သောအခါ
ကမ္မဋ္ဌာန်းရိပ်သာတစ်ခုကနေ
ပြန်ထွက်လာပြီး
မိဘရဲ့ကျေးဇူးတရားကို
ကမ္မဋ္ဌာန်းတရားပွားများနေရင်းနဲ့
အထူးနားလည်သိသွားလို့
အိမ်ပြန်ရောက်တော့
ခုလိုပါပဲ
ဝပ်တွားကော်ရော်
ဦးတော်ချပြီး
ကြီးမားသော
မိခင်ရဲ့ကျေးဇူးတော်
ဖခင်ရဲ့ကျေးဇူးတော်တို့ကို
ရိုသေမြတ်နိုးစွာ
ရှိခိုးခါခါဦးတင်လျက်
လိမ္မာလှသည့်
ဤသမီးငယ်လေးမျိုးလို
မိဘတို့ရဲ့အမွေကို
ခံယူထိုက်သူလို့ပဲ
ချီးမွမ်းပါရစေ။

(ဖိနပ် မချွတ်ထားမိသည်ကိုတော့ နားလည်မှုထားပေးနိုင်ပါရန်။)
တောမှီရဟန်း
(၁၀.၃.၂၀၂၂) ရက်နေ့နံနက်။

။ အပြစ်မရှိလို့
အပြစ်ရှာချင်နေကြတာလည်း
လူတွေရဲ့ ဝါသနာပဲပြောပြော။

။ ကဲ့ရဲ့စရာမရှိလို့
ကဲ့ရဲ့ချင်နေကြတာလည်း
လူတွေရဲ့စရိုက်တွေပါပဲပြောပြော။

။ မနာလိုလို့
ဝန်တိုကြတာလည်း ပြုပြု
အဲဒါတွေဟာ လူတွေရဲ့
အမူအကျင့်ပဲ ပြောပြော။

။ လောကမှာ
ရန်မူမပြုသောသူ
ရန်မစုဘဲနေသောသူ
ရန်တုံ့မမူဘဲနေသောသူ
အမှန်တရားကိုလိုလားသူ
သစ္စာနှံ၍အားထုတ်သောသူ
ထိုသူတွေအားလုံးဟာ
ဘယ်တော့မှ
ရန်ကိုရန်ချင်းတုံ့မူမှု
မပြုပါဘူး။

။ ဒါကြောင့်
မိမိကို
မည်သူတွေက
အထင်မှားမှား
ပြစ်မှားမှားလည်း
အပြစ်မယူ
မငြူစူဘူး
ကြည်ဖြူပေးဆက်
မေတ္တာလက်မြဲပါတယ်။

တောင်ကလေးဆရာတော်
( ၇.၃.၂၀၂၂) ရက်နေ့နံနက်။

။ မြဲစွာဆင်ခြင်ခြင်း ။

~~~~~~~~~~~~~~~

(၁) တင့်တယ်ရုပ်ဆင်း၊နုပျိုခြင်း၊အိုမင်းနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၂) စည်းစိမ်ပြည့်တင်း၊ပေါများခြင်း၊ယိုယွင်းနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၃) ချစ်ခင်ပေါင်းသင်း၊ဆက်ဆံခြင်း၊ကွေကွင်းနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၄) အနာလွတ်ကင်း၊ကျန်းမာခြင်း၊သေခြင်းနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၅) မာန်မူတင်းတင်း၊တက်ကြွခြင်း၊ကျဆင်းနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၆) ကြင်နာယုယ၊ချစ်ခင်ကြ၊သောကနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၇) ပင့်မြှောက်တင်မ၊ချီးမွမ်းကြ၊ရှုတ်ချနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

(၈) ချမ်းသာပြည့်ဝ၊ပြည့်စုံကြ၊ဒုက္ခနောက်ဆုံးရှိချေ၏။

# ဤသည်ရှစ်ဖြာ၊သိစေပါ၊မှန်စွာမြဲဆင်ခြင်။

တောမှီရဟန်း

( ၁၆.၂.၂၀၂၂) ရက်နေ့။

~~~~~~~~~~~~~~~~

။ ခေါ်လို့ သာ လိုက်သွားရင်

တစ်ကိုယ်တည်းသာ 

သွားရမယ်ပေါ့။

။ ကြောက်လို့သာ

မပြောရဲဘဲနေရင်

အဆိုးဆုံးခံစားရမယ်ပေါ့။

။ စိတ်ရှိတဲ့အတိုင်းသာ

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမပြောရဲရင်

လူညံ့လို့သာ ပြောခံရမယ်ပေါ့။

။ ခက်ခက်ခဲခဲသာ

ကြိုးစားလို့

အားပေးသူများ မရှိရင်လည်း

ဘာဝမ်းနည်းစရာလိုသလဲပေါ့။

။ သွေးစွန်းတဲ့လမ်းမှာ 

တစ်ကိုယ်တည်းသာလျှောက်ခဲ့ရရင်

ဘာအားငယ်စရာလိုသလဲပေါ့။

။ မုန်တိုင်းထန်တဲ့အချိန်မှာ

ဘယ်သူမှမမြင်ရရင်လည်း

ဘာသိမ်ငယ်စရာရှိသလဲပေါ့။

။ နှလုံးသားမှာ

ဝေဒနာမီးတွေ 

တောက်လောင်ပါစေ

တစ်ကိုယ်တည်း

တောက်လောင်ပါစေပေါ့

ဘာ အရေးစိုက်စရာလိုသလဲပေါ့။

ဘုန်းသစ်ထူး

(၂.၂.၂၀၂၂) ရက်နေ့။

(ပြန်လည်ဖော်ပြခြင်း)

။ မနိုးကြားသူ
။ အပြင်ပန်းဆင်သူ
။ မတည်ငြိမ်သူ
။ အချိန်မလေးစားသူ
။ တန်ဖိုးမထားတတ်သူ
။ ကိုယ်ကျိုးရှာသူ
။ ကျေးဇူးကန်းတတ်သူ
။ အစွဲအလမ်းကြီးတတ်သူ
။ အားငယ်တတ်သူ
။ မကျေနပ်နိုင်သူတို့နှင့် ဆင်ခြင်ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတတ်ပါစေ။

တောင်ကလေးဆရာတော်
(၁၅.၁. ၂၀၂၁) ရက်နေ့နံနက်။

။ မန်းမြို့မှာနေခဲ့
အသက်က ငယ်ငယ်လေး
၁၄ နှစ် ၁၉၇၄ နှစ်ပေါ့
ခုတော့ အဘိုးကြီး
အသက်ခြောက်ဆယ်ပြည့်ဖို့
နောက်သုံးနှစ်ပြည့်ပြီ။

။ မန်းမြို့မှာ
ဘုရားကြီးကျောင်းတိုက်
အာဇာနည်အုတ်ကျောင်းလေး
ကုဋင်ငယ်ကွေးကွေးလေးကြား
တစ်ပါးစာနေရာမှာ
နေ့ခဲ့ပေါ့ ။

။ (၄၂) နှစ်အကြာ
ကျောင်းနေရာပြန်ရောက်
ကျောင်းပညာဆရာမြတ်များ
ဘဝခြား ကွယ်လွန်သွားကြ
ဘဝတစ်ပါး ပျံလွန်တော်မူကြ
ရွယ်တူကြ မမြင်ရ
စာသင်ပြ ဆရာမြတ်များ
အိုလာကြ အသက်ရကြ။

။ ကိုရင်ဗိုလ်ဆိုး. . .
မမေ့နိုင်သတိရမိတာက
ခွေးပုလေးတစ်ကောင်
ခြင်ထောင်စုတ်စုတ်
ချင်းတောင်း နုတ်နုတ်ကိုပဲ။

။ သည်တစ်နေ့. . .
မမေ့သော နေရာ
မေ့မရ ကျောင်းလေး
မမေ့နိုင် ဆရာမြတ်များ
ရိုရိုသေ ကန်တော့ပါသည်
အေးမြစေကြောင်း။

ကိုရင် ဗိုလ်ဆိုး
၆-၁-၁၇ ရက်နေ့။
( ၂၀၁၇ ခုနှစ် ရောက်ခဲ့စဉ်….)

။ မြတ်နိုးကြင်နာ
အေးရိပ်သာစစ်
မေတ္တာသည်သာ ရက္ခိတာ။

နေဘုန်းသစ်
(၂၆.၁၂.၂၀၂၁) ရက်နေ့နံနက်။
( ဓာတ်ပုံကို တပည့်တစ်ဦး၏ပုံဖြစ်ပါသည်။)